Παρασκευή, Ιανουαρίου 29, 2010

Πώς χάνεται η ταυτότητα μιας πόλης

Αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο  του "Η.Α" για την ταυτότητα των Ιωαννίνων που χάνεται....

Τα 60 του χρόνια κλείνει φέτος το «Διεθνές», και η διεύθυνση του τα γιορτάζει με ένα νέο κατάστημα επί της εθνικής οδού Ιωαννίνων-Αθηνών, μετά το Πανηπειρωτικό Στάδιο.

Στο νέο ζαχαροπλαστείο, που αναμένεται να ανοίξει το καλοκαίρι, οι Γιαννιώτες αλλά και οι επισκέπτες θα βλέπουν τα γλυκά τους, αυτά που παραγγέλνουν, να ετοιμάζονται μπροστά τους. Εκτός από γλυκά, η επιχείρηση κάνει το άνοιγμά της και στο ψωμί. Ο εορτασμός των 60 χρόνων επισκιάζεται πάντως από το ενδεχόμενο να κλείσει το κατάστημα στην κεντρική πλατεία λόγω υψηλού ενοικίου. Με αφορμή την πιθανότητα να μην υπάρχει αύριο μεθαύριο ένας ακόμη ιστορικός χώρος αναφοράς για τους Γιαννιώτες, ο «Η.Α.» μίλησε με τον ιδιοκτήτη Βασίλη Τσιμή για το παρελθόν του πρώτου «Διεθνές», που κατάφερε να αποτελέσει στοιχείο της ταυτότητας της πόλης, άρρηκτα δεμένο με την ιστορία της και την καθημερινότητά της.
Το μαγαζί αυτό άνοιξε το 1950 όταν ο Παναγιώτης Τσιμής αφήνει την Αθήνα όπου εργαζόταν στο ζαχαροπλαστείο Maxim και στα ξενοδοχεία Grand Bretagne και King George. Η πρώτη του επαφή με την παρασκευή γλυκών έγινε σε ηλικία 10 χρονών στην Κέρκυρα, όπου οι γονείς του, με καταγωγή από το Δέρβενο, είχαν καταφύγει το 1912. Στο νησί δούλεψε για πέντε χρόνια σε ζαχαροπλαστείο, και μετά ήρθε η μετακόμιση στην Αθήνα. Στα Γιάννενα ήρθε για συναισθηματικούς λόγους, λόγω της γειτνίασης με την Κέρκυρα και το Δέρβενο.
Το κατάστημα όπου στεγάζεται σήμερα το κεντρικό «Διεθνές», στα τέλη της δεκαετίας του ’40 ήταν ο στάβλος για τα άλογα του ξενοδοχείου «Ίλιον». Σε αυτόν τον πρώην στάβλο, επιλέγει να φτιάξει την επιχείρησή του. Η αρχή ήταν λίγο δύσκολη. «Στην αρχή δεν πήγαινε καλά γιατί τις νοικοκυρές δεν τις τιμούσε να παίρνουν έτοιμα γλυκά. Οι πρώτοι πελάτες μας ήταν αξιωματικοί και δημόσιοι υπάλληλοι από άλλες περιοχές. Σιγά σιγά ‘έπιασε’. Κάτι ανάλογο δεν υπήρχε εκείνη την εποχή. Τα Γιάννενα ήταν συνηθισμένα στα γλυκά ταψιού, κι όχι στη ζαχαροπλαστική γαλλικού τύπου» μας λέει ο Βασίλης Τσιμής, που έχει αναλάβει την επιχείρηση του πατέρα του από το 1980.
Στο μενού του «Διεθνές» εκτός από τα γλυκά, μπήκαν μετά από λίγα χρόνια, στα μέσα της δεκαετίας του ’50, και τα παγωτά. Αρχικά υπήρχαν τέσσερις γεύσεις (κρέμα, σοκολάτα, καϊμάκι και «κασάτο»). Σταδιακά προστέθηκαν και άλλες γεύσεις, όπως το κάστανο. Το μυστικό των παγωτών του «Διεθνές»; «Χρησιμοποιούμε παλιού τύπου μηχανές και σαλαμούρα. Το παγωτό μας είναι παχύ. Οι συνταγές δε είναι παλιές. Για το καϊμάκι μας, βάζουμε πρόβειο γάλα και σαλέπι» αναφέρει ο κ. Τσιμής.
Η πρώτη ανακαίνιση στο «Διεθνές» γίνεται το 1967. Τότε το εργαστήριο που υπήρχε στον πίσω χώρο του καταστήματος, μεταφέρεται στην πλατεία Πάργης (όπου παρέμεινε μέχρι το 1990), και το «Διεθνές» «ξεφορτώνεται» τα μαρμάρινα τραπεζάκια, τις ξύλινες μαύρες καρέκλες και το ντόμινο πλακάκι και «εκμοντερνίζεται» με ταπετσαρίες και καθρέφτες. Παρέμεινε όμως καφέ-ζαχαροπλαστείο.
Εποχή δικτατορίας, και ο πατέρας του δραστηριοποιούνταν και στο κέτερινγκ αναλαμβάνοντας κατά διαστήματα διάφορες εκδηλώσεις. Μεταξύ άλλων αναλάμβανε τις εκδηλώσεις των συνταγματαρχών, όταν κάποιος από αυτούς ερχόταν στα Γιάννενα. «Στο εργαστήριο, όταν φτιάχναμε προϊόντα για αυτούς, είχαμε μέσα δύο τρεις ασφαλίτες που ήλεγχαν την παραγωγή. Η τελική δοκιμή για το αν όλα ήταν εντάξει, ήταν να φάει ο γιος του αφεντικού. Οπότε, καταλαβαίνετε, δοκίμαζα τα πάντα» λέει.
Τα χρόνια κύλησαν και το 1970 ήρθε η περίφημη πουτίγκα, η οποία έγινε η αγαπημένη των φοιτητών. «Έβλεπες όλο τον φοιτητόκοσμο να τρώει πουτίγκες» μας λέει ο κ. Τσιμής. Με την πουτίγκα δεν μεγάλωσαν μόνο οι φοιτητές αλλά και πολλοί Γιαννιώτες που είχαν συνήθεια μετά το σινεμά στο κέντρο της πόλης να πηγαίνουν στο «Διεθνές» για να γλυκαθούν και να αναλύσουν αν τους άρεσε ή όχι η ταινία. Με το κλείσιμο των σινεμά του κέντρου, η συνήθεια άρχισε να εγκαταλείπεται. «Πολλοί από τους φοιτητές του παρελθόντος, επαγγελματίες σήμερα και εργαζόμενοι, επισκέπτονται το ‘Διεθνές’, το φοιτητικό τους στέκι, για να θυμηθούν τα παλιά» μας λέει ο κ. Τσιμής.
Μπορεί η πουτίγκα να ήταν το αγαπημένο γλυκό των νέων, αλλά το γκατώ είναι αυτό που έχει τη μεγαλύτερη κατανάλωση. Όσο για το «Διεθνές», συνεχίζει να συγκεντρώνει διάφορο κόσμο: από φοιτητές και οικογένειες μέχρι πολιτικούς, συνταξιούχους και ποδοσφαιρόφιλους. «Το κεντρικό ‘Διεθνές’ έγινε και ποδοσφαιρικό στέκι με τους ολέδες. Τον καφέ αυτόν, που εμείς τον ανακαλύψαμε, τον είχε βίτσιο ο κ. Σεπετάς με τα έπιπλα, ο μπαμπάς Σεπετάς που λέμε. Και έτσι βγήκε ο ολές» τονίζει.
Σήμερα το κεντρικό «Διεθνές» μπορεί να μην έχει την αίγλη που είχε πριν από 20 χρόνια, αποτελεί όμως ιστορικό σημείο αναφοράς για την πόλη (και από το καλοκαίρι μάλιστα… άκαπνο σημείο αναφοράς).

http://www.agon.gr/news/121/ARTICLE/4934/2010-01-29.html

 

Τρίτη, Ιανουαρίου 19, 2010

Συμπαράσταση στους 10 διωκόμενους αγωνιστές στα Γιάννινα

Μας στάλθηκε και αναδημοσιεύουμε μια ανακοίνωση συμπαραστασης στους 10 αγωνιστές του Ξενία απο την Παρέμβαση Πολιτών Βόλου.
Το αρχικό κείμενο βρίσκεται στο σαιτ της Παρέμβασης Πολιτών Βόλου







Δημοτική Κίνηση http://paremvasipolitonvolou.blogspot.com/


Συμπαράσταση στους 10 διωκόμενους αγωνιστές στα Γιάννινα

Το φθινόπωρο του 2004, η δημοτική αρχή Γιαννίνων αποφασίζει το ξεπούλημα του δημοτικού αναψυκτηρίου-ξενοδοχείου «Ξενία» (σε αλσύλλιο 13 στρεμμάτων στο κέντρο της πόλης) στον επιχειρηματία Κ. Μήτση, ιδιοκτήτη ξενοδοχείων και εκδότη του δεύτερου «Αδέσμευτου Τύπου» και της «Βραδυνής». Το Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού και ο Δήμος εγκρίνουν την άδεια κατεδάφισης σε χρόνο ρεκόρ.
Οι αντιδράσεις των πολιτών κλιμακώνονται. Σχηματίζεται Επιτροπή Αγώνα και οργανώνονται εκδηλώσεις, πορείες, καταλήψεις. Στις 8 Ιούνη του 2005, η Επιτροπή Αγώνα διοργανώνει συζήτηση στο χώρο του «Ξενία», με επεισοδιακή κατάληξη: συγκρούσεις με την αστυνομία, προκατασκευασμένες μηνύσεις κατά 10 στοχευμένων αγωνιστών, ξύλο, συλλήψεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι συνελήφθη δικηγόρος, ενώ ασκούσε τα καθήκοντά του, καθώς και άτομο με ειδικές ανάγκες!
Μέλη της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών, που συνεχίζει να αντιστέκεται στην καταστροφή του οικιστικού περιβάλλοντος της πόλης και στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, καταγγέλλουν ότι και μετά την επεισοδιακή εκείνη συνέλευση δέχονταν απειλές και παρενοχλήσεις, καθώς και ξυλοδαρμό από τραμπούκο, ο οποίος στις 30 Μαρτίου 2008 έστησε ενέδρα σε αγωνιστή στο κέντρο της πόλης, του επιτέθηκε και του έκοψε μέρος του αριστερού αυτιού του.
Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου θα καθίσουν στις 21 Γενάρη 2010 οι δέκα πολίτες των Γιαννίνων κατηγορούμενοι για «διατάραξη κοινής και οικιακής ειρήνης». Μετά από 4,5 χρόνια περίπου το ξενοδοχείο ανεγέρθηκε, επεκτάθηκε και λειτουργεί, με το όνομα «Grand Serai», άσχετα αν υπάρχουν άλυτα πολεοδομικά ζητήματα, αλλά 10 άνθρωποι σέρνονται στα δικαστήρια, υπερασπιζόμενοι ένα δημόσιο αγαθό.
Στόχος είναι η μεθόδευση για να καταπατηθούν οι ελεύθεροι χώροι προς το οικονομικό συμφέρον του επιχειρηματία, και παράλληλα η εκδικητικότητα του ιδίου και των υποστηρικτών του, δηλαδή των εκλεγμένων δημοτικών συμβούλων, δικαστών, αστυνομίας, απέναντι στους ασυμβίβαστους κοινωνικούς αγωνιστές και η επιβολή τρόμου και σιωπής σε όσους παλεύουν για το περιβάλλον και για έναν αντικαταναλωτικό τρόπο ζωής, σε όσους αντιστρατεύονται τη λογική της αγοράς, του κέρδους, αλλά και της συναλλαγής από τους κατά τόπους θεσμικούς υπηρέτες των οικονομικών συμφερόντων. Γιατί το φαινόμενο της καταπάτησης και ιδιοποίησης ελεύθερων χώρων για την κερδοσκοπία των μεγαλοεπιχειρηματιών είναι συντονισμένο και πανελλαδικό, όπως και στην πόλη του Βόλου (πχ. ξενοδοχείο «Ξενία», συγκρότημα Τσαλαπάτα), και απαντάται με κοινωνικούς αγώνες.

Οι Γιαννιώτες αγωνιστές δεν είναι μόνοι τους! Αλληλεγγύη στους διωκόμενους!
Δημόσιοι χώροι, πράσινο, μνημεία πολιτισμικής κληρονομιάς ως δημόσια αγαθά

Βόλος 19 Γενάρη 2010

Κυριακή, Ιανουαρίου 17, 2010

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους αγωνιστές του «Ξενία»*


Στα Γιάννενα, την πόλη των θρύλων και των ασημουργών, γίνεται προσπάθεια να προστεθούν οι δίκες, τα πειθαρχεία, οι διώξεις σε όποιον αντιστέκεται και η «ιερά εξέταση» στο «οικόσημο» στην είσοδο της πόλης. Έτσι ώστε οι κάτοικοί της, η νεολαία και οι επισκέπτες της να χειραγωγηθούν και να υποταχτούν μια και καλή.

Να το πάρουμε απόφαση πως απαγορεύεται να σκεφτόμαστε, να διαμορφώνουμε άποψη, να διαδηλώνουμε, να προσπαθούμε να διαφυλάξουμε την πόλη, τους δημόσιους χώρους και την δημόσια περιουσία από την κερδοσκοπική αποτίμηση και λεηλασία.
Απ' αυτούς που απ' την καταστροφή βγάζουν ουγγιές χρυσού.
Έτσι τούτες τις μέρες ξανάρχεται στο προσκήνιο η δικαστική προσπάθεια εξόντωσης των αγωνιστών της επιτροπής αγώνα πολιτών και όχι μόνο, που εναντιώθηκαν στο γκρέμισμα του Ξενία και στην αποικιακού τύπου στον αμαρτωλό όμιλο Μήτση με μια «προκάτ» αγωγή που είχαν καταθέσει στην Αθήνα Μήτσης και Γκόντας δύο(!!!!!) ώρες πριν την συγκέντρωση και την πορεία διαμαρτυρίας.
Η προληπτική και προκάτ δίωξη εδώ και 5 χρόνια στεκούμενη ως πέλεκυς πάνω από τα κεφάλια των αγωνιστών, ούτε φόβισε, ούτε συρρίκνωσε τις αγωνιστικές τους διαθέσεις. Αντίθετα έχει δυναμώσει τις φωνές για μια πόλη που ν' ανήκει στους κατοίκους της, για μια λίμνη που θ' ανήκει στα ψάρια της.
Για ένα κοινωνικό πλούτο που θ' ανήκει στους παραγωγούς του.
Σωματεία, φορείς και εργαζόμενοι με το πιο μαζικό τρόπο έχουν εκφράσει την αλληλεγγύης τους στους διωκόμενους. Αγωνιστές, όλο το προηγούμενο διάστημα, κάτι που θα πρέπει να πράξουν και τώρα.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως με τα πρωτοδικεία προσπαθούν να φιμώσουν το σωματείο των ΟΤΑ με τις απολύσεις των 76 ΑΜΕΑ(άτομα με ειδικές ανάγκες) στο Δήμο Ιωαννιτών, με την τρομοκρατία της οικονομικής τρομοκρατίας, των αυξημένων δημοτικών τελών, του νερού που το πληρώνουμε πιο ακριβά και από πετρέλαιο, των αντεργατικών μέτρων, των πλατειών που συνεχίζονται να γίνονται θυσία στα οικονομικά συμφέροντα, όπως τελευταία και η πλατεία Χατζή.
Με την απόπειρα πολιτικής νομιμοποίησης του ξενοδοχείο του Μήτση, από την ΤΕΔΚ, αλήθεια τι έχουν να πουν οι αντιπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ και της Αριστερά στην ΤΕΔΚ, όταν ο ίδιος ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας αρνήθηκε να φιλοξενηθεί σε αυτό;
Αλήθεια το συγκεκριμένο ξενοδοχείο χρησιμοποιεί γεννήτρια ελλείψει αδειών από την ΔΕΗ ή βρέθηκε φόρμουλα να ξεπλυθούν οι αμαρτίες του;
Σ' όλα αυτά φραγμός είναι μόνο η ανάπτυξη και η παρουσία ενός κινήματος που σαν καταλύτης θα τους θάψει στις χωματερές και τα ΧΥΤΑ τους μέχρι να τις κλείσουμε.
Αλλάζοντας τρόπο που σκεφτόμαστε, φανταζόμαστε, στοχαζόμαστε και ρυθμίζουμε τα πράγματα.
Με βάση τις ανάγκες, τα δικαιώματα των πολλών και όχι τα συμφέροντα των ολίγων.
Κίνημα υπεράσπισης των λαϊκών, εργατικών, δημοκρατικών ονείρων, δικαιωμάτων και αναγκών.