ΔΡΑΣΥ-ΝΟΡΑΣΥ
Οι προγραμματικές δηλώσεις της ΝΔ και οι δηλώσεις Αναλυτή αποτελούν το προανάκρουσμα μιας μεγάλης επιδρομής στα ασφαλιστικά δικαιώματα, που προωθείται από την κυβέρνηση, την ΕΕ, τον ΣΕΒ, και το ΔΝΤ και θα ολοκληρωθεί με την ψήφιση ενός νέου νόμου.
- Η επιδείνωση της αναλογίας εργαζομένων προς συνταξιούχους και η «δημογραφική γήρανση». Δε μας λένε όμως ότι η αναλογία αυτή επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο από το πάνω από μισό εκατομμύριο άνεργους, και πάνω από ένα εκατομμύριο ανασφάλιστους εργαζόμενους, όπως αποσιωπούν ότι την ίδια στιγμή η παραγωγικότητα της εργασίας αυξάνει με υπερπολλαπλάσιους ρυθμούς, δημιουργώντας υπερσυσσώρεση αγαθών σε ένα σύστημα που δε μπορεί να μοιράσει δίκαια τον πλούτο που παράγουμε. Δε μας λένε επίσης, ότι οι προηγούμενες γενιές εργαζόμενων έχουν συμβάλλει με τις εισφορές τους και θα έπρεπε να υπάρχουν αρκετά μεγάλα χρηματικά αποθέματα στα ταμεία. Ότι όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι που τους λένε τώρα ότι πρέπει να μειωθούν οι συντάξεις τους έχουν πληρώσει όλα τα προηγούμενα χρόνια τις εισφορές τους στα ταμεία και με το παραπάνω. Ταυτόχρονα, αποφεύγουν να μιλήσουν για το γεγονός ότι η ελαστική εργασία είναι στην συντριπτική της πλειοψηφία ανασφάλιστη εργασία και ότι η σημερινή ανεργία που προκαλούν είναι οι αιτίες των πιθανών προβλημάτων στα αποθεματικά του αύριο.
- Τα μεγάλα ελλείμματα των ταμείων. Δε μας λένε, όμως, από πού προέρχονται αυτά τα ελλείμματα. Ότι από το 1950 και μετά τα ταμεία είναι υποχρεωμένα να αποταμιεύουν τα χρήματά τους στην τράπεζα της Ελλάδος, με τόκο 0-4% τη στιγμή που δανείζονται από αυτή με τόκο 30%. Η ρύθμιση αυτή ευθύνεται για το 35% του οικονομικού ελλείμματος των ασφαλιστικών ταμείων. Δε μας λένε ότι το κράτος αρνείται να καταβάλλει τις εισφορές που οφείλει προς τα ασφαλιστικά ταμεία, και σα να μην έφτανε αυτό, στο όνομα της ανάπτυξης διαγράφει και τις οφειλές των μεγαλοεπιχειρηματιών. Το υποχρεωτικό τζογάρισμα στο χρηματιστήριο κόστισε στα ταμεία μεταξύ 1999-2001 περίπου το 25% των αποθεματικών τους! 10 δις ευρώ οφείλει το κράτος στα ταμεία από το 2002, ενώ στον πρόσφατο προϋπολογισμό η κρατική χρηματοδότηση υπολείπεται κατά 3,3 δις ευρώ! Άλλα 4-6 δις ευρώ εκτιμάται ότι χάνουν τα ταμεία ετησίως από την εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών! Οι απώλειες από τα δομημένα ομόλογα που εγκαινίασε η κυβέρνηση της ΝΔ το 2005 υπολογίζονται περίπου στο 15% των αποθεματικών. Δε μας λένε σε τελική ανάλυση ότι αν το σύστημα λειτουργούσε κανονικά όλα τα προηγούμενα χρόνια, το κράτος και οι μεγαλοεπιχειρηματίες πληρώνανε τις εισφορές τους κανονικά, τα χρήματα αποταμιεύονταν με κανονικά επιτόκια, δε θα υπήρχε κανένα οικονομικό πρόβλημα στα ταμεία. Παράλληλα πάνω από 40 δις € είναι η αξία της μαύρης εργασίας στην Ελλάδα (20% του ΑΕΠ) στη δεύτερη θέση, δηλαδή, της Ε.Ε μετά τη Βουλγαρία (35% του ΑΕΠ), με όλες τις συνέπειες που συνεπάγεται αυτό για τις απώλειες των ταμείων .
- Οι μεγάλες συντάξεις που παίρνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Δε μας λένε, όμως, για τις μεγαλύτερες εισφορές που πληρώνουν οι Έλληνες εργαζόμενοι για μια σύνταξη που αναπληρώνει τις αποδοχές μόνο κατά 50% περίπου. Όσο για την επικουρική σύνταξη που προέρχεται από τα ταμεία Αρωγής και Μετοχικό, αυτή είναι αποκλειστικά από τα χρήματα των δημοσίων υπαλλήλων που όχι μόνο δεν τα επιχορηγεί το κράτος, αλλά συστηματικά και αδιάκοπα τα λεηλατεί και τα καταληστεύει.
Ανατριχιάζει κανείς όταν διαβάζει το νόμο 1611 του 1950, τον πρώτο νόμο που καθόρισε το τι θα γίνει με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών οργανισμών, που λέει επί λέξει ότι: «τα πλεονάσματα των ασφαλιστικών ταμείων κατατίθενται εις την Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία υποχρεούται να τα διοχετεύσει μέσω των εμπορικών τραπεζών δια την πρόοδον και την ανάπτυξιν της ελληνικής βιομηχανίας και του ελληνικού εμπορίου». Αυτός ο νόμος ισχύει ακόμη και σήμερα.
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να περιμένουν πότε και πώς θα εκδηλωθεί αυτή η επίθεση, πότε και πώς θα ανακοινωθεί το πόρισμα της Επιτροπής Σοφών ή θα κατατεθεί ο νόμος. Από σήμερα πρέπει να ξεδιπλώσουν μαζικούς, συντονισμένους κι αποφασιστικούς αγώνες, με κέντρο τους χώρους δουλειάς, τα σωματεία, τις συνελεύσεις, σε κάθε χώρο για την απόκρουση της επίθεσης, την υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων. Να απαιτήσουν την αναδιανομή του πλούτου που παράγεται σήμερα στη χώρα μας με πιο δίκαιο τρόπο διεκδικώντας πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς τους και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους τους πολίτες.
Γι’ αυτό και εμείς,
· Αντιπαλεύουμε την πολιτική και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που ψήφισαν αντιασφαλιστικούς νόμους (Σιούφα, Ρέππα κ.λ.π.), εφάρμοσαν ο ένας τους νόμους του άλλου, ενοποίησαν προς τα κάτω τα ταμεία, μείωσαν τις συντάξεις, αύξησαν το ποσοστό των αποθεματικών που επενδύεται σε μετοχές υψηλού ρίσκου και σύνθετα χρηματιστηριακά προϊόντα.
· Αντιπαλεύουμε τις επιλογές της ΕΕ στην ασφάλιση, απαιτώντας μη εφαρμογή και απειθαρχία του ελληνικού κράτους απέναντι στις αντεργατικές προτάσεις της. Η υπεράσπιση των ασφαλιστικών αναγκών μας είναι αδύνατη χωρίς αντιπαράθεση με την ΕΕ και τις δεσμεύσεις που επιβάλλει η συμμετοχή σε αυτήν.
· Απαιτούμε την επιστροφή όλων των χρημάτων που «νόμιμα» καταληστεύτηκαν από τους εργοδότες, τις τράπεζες και το κράτος ήδη από τη δεκαετία του ΄50. Είμαστε αντίθετοι στο χρηματιστηριακό τζόγο, την ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης και την ελεύθερη αγορά. Στις ανταποδοτικές και κεφαλαιοποιητικές ασφαλιστικές αρχές συνολικά, και όχι απλώς στις ακραίες εκδηλώσεις τους.
· Απαιτούμε ένα συνολικό πλαίσιο ασφαλιστικά προστασίας και μια κοινωνία που θα έχει ως επίκεντρο τις εργατικές ανάγκες κι όχι έναν ασφαλιστικό θεσμό που απλώς θα απαλύνει τις συνέπειες της αντεργατικής πραγματικότητας, την ελεύθερης αγοράς και της μισθωτής εκμετάλλευσης.
· Αγωνιζόμαστε για να μπει φραγμός σε κάθε μέτρο που χειροτερεύει τη θέση των εργαζομένων, για να αποκρουστεί κάθε αντιασφαλιστική ρύθμιση σε κάθε χώρο. Ωστόσο, δε μας καλύπτει η σημερινή κατάσταση ούτε το «κράτος πρόνοιας» του χθες και το λεγόμενο «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο». Γι’ αυτό διεκδικούμε, παράλληλα, μέτρα που βελτιώνουν τη θέση μας και ικανοποιούν τις ανάγκες μας και πηγαίνουν πολύ πιο πέρα.
· Διεκδικούμε την κάλυψη των όλων των χρεών που έχει το κράτος και οι εργοδοσία προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Παράλληλα την εξασφάλιση πραγματικού πληρωτέου μισθού στα 1400€ χωρίς καμία επιπλέον φορολογική επιβάρυνση και την επαρκή κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών. Την κατοχύρωση του 35ωρου-5ήμερου-7ώρου. Επίδομα ανεργίας ίσο με το κατώτερο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη για όλο τον χρόνο της ανεργίας. Σύνταξη για όλους με βάση το 100% του μισθού της τελευταίας χρονιάς του συνταξιούχου ως εργαζόμενου και όχι κάτω από το κάθε φορά βασικό μισθό της γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας. Κοινωνικό μισθό για τους ανίκανους για εργασία που δεν θα αντικαθιστά τα διάφορα κρατικά επιδόματα- όπως υποστηρίζουν οι νεοφιλελεύθεροι και οι σοσιαλφιλελεύθεροι- αλλά θα τα συμπληρώνει με στόχο μια αξιοπρεπής διαβίωση για όλους.
Θεωρούμε ότι η κοινωνική ασφάλιση είναι δικαίωμα κάθε εργαζόμενου, δημόσιο κοινωνικό αγαθό και υποχρέωση του κράτους, ότι στην κοινωνική προστασία δεν έχουν θέση οι νόμοι της αγοράς και του κέρδους και στην ασφάλιση ο πρώτος λόγος ανήκει στις εργατικές ανάγκες.
Σ’ ένα τέτοιο ενιαίο μέτωπο πρέπει να βρεθούν όλοι οι εργαζόμενοι, νέοι και μεγαλύτεροι, Έλληνες και μετανάστες, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Η αντιασφαλιστική επίθεση μας πλήττει όλους και μόνο ο ενιαίος αγώνας και η αλληλεγγύη μπορεί να οικοδομήσουν αποτελεσματικό μέτωπο αντίστασης.
Καλούμε όλους τους εργαζομένους να παλέψουν μέσα από τα σωματεία τους για το ξεδίπλωμα μεγάλων και μαχητικών αγώνων για να πετύχουν όλα τα παραπάνω και δεσμευόμαστε να υποστηρίξουμε τον αγώνα τους αυτό με κάθε μας δύναμη.
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ