Τρίτη, Σεπτεμβρίου 11, 2012

ΝΤΡΟΠΗ! Η πλειοψηφία του περιφερειακού συμβουλίου έκανε τα «σαράντα» της ΔΩΔΩΝΗΣ!


Όλο και κάτι εισκομίζουμε σε αυτή την ζωή… Άλλος εισκομίζει γάλα, άλλος τα χέρια του, άλλος το μυαλό του, άλλοι την εργασία τους κι άλλοι εισκομίζουν αφεντικά, κάνοντας τους μεσίτες στην αγοραπωλησία ακόμη και πραγμάτων που δεν πουλιούνται, όπως λόγου χάρη η ΔΩΔΩΝΗ.
Στο ρόλο αυτό είδαμε στο χθεσινό περιφερειακό συμβούλιο τον Περιφερειάρχη Α. Καχριμάνη που ολοφάνερα στήριξε την πρόταση Σαράντη (ΤΥΡΑΣ-ΟΛΥΜΠΟΣ) και τον Β. Αργύρη που επέλεξε την προσεχτική, πλην όμως ξεκάθαρη στήριξη της πρότασης Σεπετά (ΒΙΚΟΣ).

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 10, 2012

ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ

Προτάσεις του «Δημόσιου Χώρου» ως ιδρυτικού φορέα


Είναι γνωστό πως τα δυο τελευταία χρόνιαλειτουργεί στην πόλη μας το «Ιατρείο και Φαρμακείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Πρέβεζας» (ΙΦΚΑΠ) που ίδρυσε η Δημοτική Παράταξη «Δημόσιος Χώρος Πρέβεζα-Λούρος-Ζάλογγο». Το Ιατρείο, που στεγάζεται στο γραφείο της Δημοτικής αυτής Παράταξης, στελεχώθηκε από γιατρούς και φαρμακοποιούς της πόλης μας, υπηρετήθηκε από συνεργάτες βάρδιας και εξωτερικών εκδηλώσεων, ενώ αναγνωρίστηκε από την κοινωνία της πόλης ως ένας σημαντικός θεσμός. Εξάλλου, αποτέλεσε πρωτοπορία σε παρόμοιες κοινωνικές δράσεις που αναλήφθηκαν στην Πρέβεζα, μετά τη δική του έναρξη λειτουργίας.
Μολονότι, όπως εκτιμώ, το ΙΦΚΑΠ λειτούργησε με διαφάνεια και ευθύνη. τις τελευταίες ημέρες, διατυπώθηκαν εκτιμήσεις με τις οποίες διατυπώνονται εικοτολογίες και υπαινιγμοί για στοιχεία μιας απρόσεχτης λειτουργίας του σημαντικού αυτού κοινωνικού φορέα. Μπορούμε, για παράδειγμα, να αναφερθούμε στο, κεντρικό όπως φάνηκε, ζήτημα του χώρου στέγασης και λειτουργίας του ΙΦΚΑΠ, για τον οποίο ιατρός-συνεργάτης, σε δημόσια συνέντευξή του δήλωσε, με βάση την αδιαμφισβήτητη επιστημονική του επάρκεια και εμπειρογνωμοσύνη (σχετική με το χώρο άσκησης των καθηκόντων του), πως ο μικρός χώρος του γραφείου του «Δημόσιου Χώρου» δεν επαρκεί και θα ήταν καλό να εξευρεθεί άλλος, με τη μεσολάβηση της Δημοτικής Αρχής.
Το στοιχείο αυτό, που πήραμε για παράδειγμα, δηλαδή η αναζήτηση νέας στέγης για το ΙΦΚΑΠ, οδήγησε σε αλυσωτές αντιδράσεις, αφού στη συνέχεια 1) αναλήφθηκε η πρωτοβουλία επισκέψεων στο Δήμαρχο και τον Αντιπεριφερειάρχη για υποβολή του σχετικού αιτήματος και υιοθέτησή του εκ μέρους τους, 2) αναγνωρίστηκαν οι αντίστοιχες κρατικές υπηρεσίες ως χορηγικά δήθεν συνεργαζόμενες με το ΙΦΚΑΠ και προβλήθηκαν σε αφίσα εκδήλωσης του ΙΦΚΑΠ, ενώ 3) αυτή η δημιουργία «φιλικών» και συνεργατικών σχέσων με τις κρατικές υπηρεσίες «ξένισε» μερικούς συνεργάτες. Αυτοί θεώρησαν ως υποκριτική τη στάση των εκπροσώπων των κρατικών αρχών, με το γενικά σωστό σκεπτικό ότι κύριος προορισμός τους δεν είναι να αναγνωρίζουν κοινωνικά ιατρεία ανάγκης αλλά, με ένα σωστό σύστημα περίθαλψης, να προλαβαίνουν κοινωνικές καταστάσεις που οδηγούν τον πληθυσμό στην ανάγκη του κοινωνικού ιατρείου.