Δευτέρα, Ιουνίου 28, 2010

Η ΔΡΑΣΥ-ΝΟΡΑΣΥ ΚΑΛΕΙ ΣΕ ΕΝΙΑΙΑ ΠΑΛΗ ΚΙ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ



Τούτη την κρίσιμη ώρα που το συνασπισμένο μαύρο μέτωπο των δυνάμεων του ντόπιου & ξένου κεφαλαίου, μαζί με τα πολιτικά τους ανδρείκελα, επιχειρούν το πισωγύρισμα της ιστορίας, ηχεί απ’ άκρη σ’ άκρη ενωτικό, πολιτικό εγερτήριο σάλπισμα αντίστασης και συντριβής της σύγχρονης βαρβαρότητας.
      Τη στιγμή που οι τρομοκράτες των τραπεζών & των επιχειρήσεων απλώνουν τα αρπακτικά τους πλοκάμια σε ότι πολυτιμότερα - με αίμα και θυσίες - κατέκτησε για λογαριασμό όλων, η συλλογική εργατική δράση, επιβάλλεται η συστράτευση των εργαζομένων, της φτωχομεσαίας αγροτιάς & των κτηνοτρόφων, της αντικαπιταλιστικής οικολογίας, της προοδευτικής διανόησης και της νεολαίας και η συγκρότηση του αντίπαλου λαϊκού δέους, που θα σαρώσει και θ’ ανατρέψει το σύστημα της ρεμούλας, της σήψης & της διαφθοράς, για να οικοδομήσει την κοινωνία του μέλλοντος, απαλλαγμένη πρώτ’ απ’ όλα από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
      Τούτη η στιγμή, είναι ώρα ευθύνης κι αγωνιστικής δράσης, για κάθε άνθρωπο που πλήττεται από τον κυκλώνα των αντεργατικών μέτρων, που από κοινού συμφώνησαν κι εφαρμόζουν η Ε.Ε., το ΔΝΤ και η αστική τάξη της χώρας μας, με πολιτικούς εκφραστές τα πειθήνια όργανά τους (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ). Μα πάνω απ’ όλα, είναι η ώρα της μεγάλης πολιτικής ευθύνης για τις ριζοσπαστικές δυνάμεις της ρήξης και της ανατροπής στη χώρα μας!!! Είναι ξεκάθαρο ότι οι άνθρωποι που η σημαία τους είναι εκείνη του δίκιου και της αλήθειας, της αξιοπρέπειας και της ακεραιότητας, η εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία, ο κόσμος του αγώνα, η νεολαία της ελπίδας θα γράψουν την ιστορία της νέας εποχής.
      Η συγκρότηση αυτής της κοινωνικής-πολιτικής εργατικής-λαϊκής συμμαχίας, η οποία θα εμπνευστεί, θα πληθύνει και θα  φέρει πιο γρήγορα νικηφόρους αγώνες, θα τσακίσει την ηττοπάθεια και τις αυταπάτες, θα ανοίξει ορίζοντες πολιτικής έμπνευσης, θα ξαναγεννήσει παροπλισμένα οράματα κι όνειρα, θ’ ανατρέψει εντέλει την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
      Λέξεις, όπως π.χ. Ταξική Πάλη, Αγώνας, Ανθρώπινη Ζωή, Ενότητα, Συσπείρωση, Κοινωνική Απελευθέρωση, Κοινωνικοποίηση του Πλούτου, Άλλη Κοινωνία, Ανιδιοτέλεια, θα βρουν την πραγματική τους διάσταση.
      Η Δημοτική Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση & η Νομαρχιακή Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση εκτιμώντας την κρισιμότητα της κατάστασης και συναισθανόμενη το μέρος της δικιάς της πολιτικής ευθύνης, ΚΑΛΕΙ όλες τις ζωντανές, ριζοσπαστικές δυνάμεις, που έδιναν μαζί ή χώρια το προηγούμενο διάστημα τους αγώνες τους, για να συντριβεί η πολιτική των λίγων, που κοινωνικοποιεί τις ζημιές και ιδιωτικοποιεί τα κέρδη, ΣΕ ΕΝΙΑΙΑ ΠΑΛΗ ΚΙ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ.
     Ένα κάλεσμα ενωτικής συστράτευσης κι ενιαίας συμπόρευσης στις επερχόμενες πολιτικές εκλογές για Δήμους και Περιφέρειες.
      Αυτό αποτελεί καθολική λαϊκή απαίτηση και κορυφαία αναγκαιότητα των καιρών. Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα ρίξουμε όλο το βάρος μας το επόμενο διάστημα, γιατί μπορούμε και πρέπει ν’ αποκρούσουμε την αντιλαϊκή πλημμύρα καταστροφής και ολέθρου, που έχει εξαπολύσει η ξένη και ντόπια αντίδραση του κεφαλαίου.
      Το φάσμα του μεσαιωνικού σκότους θα σαρωθεί..


Η ΔΡΑΣΥ-ΝΟΡΑΣΥ ΚΑΛΕΙ
σε Μαζική Σύσκεψη,
την ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ
ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, στις 7.00 μ.μ.


ΔΡΑΣΥ-ΝΟΡΑΣΥ


Τρίτη, Ιουνίου 22, 2010

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ- ΤΕΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Πρόκειται για μια τομή στην οργανωτική και διοικητική απορρύθμιση ενός σάπιου αναξιόπιστου και διαχυμένου κράτους, που οι ίδιες οι ανάγκες της καπιταλιστικής Ελληνικής οικονομίας επιβάλλουν. Η συγκεντροποίηση των αρμοδιοτήτων αφορά μια οικονομία παρακμάζουσα, διαχυμένη σε επίπεδο περιφέρειας σε μεσαία στρώματα που ο ρόλος τους πλέον έπαψε να παίζει ρόλο στην ανάπτυξη της οικονομίας. Η  ουσία της τωρινής διοικητικής μεταρρύθμισης μπορεί να κωδικοποιηθεί ως εξής: περαιτέρω πολιτική-θεσμική θωράκιση του κράτους απέναντι στο λαϊκό παράγοντα, περικοπή κοινωνικών δαπανών στην προσπάθεια αποδόμησης του κοινωνικού κράτους και της «δημοσιονομικής προσαρμογής» και ένταση των ανταποδοτικών-ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στη λειτουργία των ΟΤΑ για τον «εκσυγχρονισμό» της τοπικής αυτοδιοίκησης, ώστε να επιτελέσει καλύτερα το ρόλο της στη διαδικασία της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Ο Καλλικράτης δε μπορεί να ειδωθεί σα μια μεμονωμένη μεταρρύθμιση, αλλά είναι σημαντικό να συνδέεται με το πρόγραμμα σταθερότητας, στο οποίο και εμπεριέχεται. Αποτελεί την πολιτική οργάνωση του κράτους με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να εξυπηρετηθούν με καλύτερο τρόπο οι στόχοι του οικονομικού προγράμματος που περιγράφεται στο πρόγραμμα σταθερότητας από τη μία, και η ισχυροποίηση του κράτους, με την απομάκρυνση των αντιδράσεων από τα κέντρα λήψης αποφάσεων από την άλλη.
Η μεταρρύθμιση αυτή του κράτους εντάσσεται σε μια ευρύτερη πολιτική η οποία εκπορεύεται από την ΕΕ και έρχεται να εφαρμοστεί και στη χώρα μας με προωθημένο τρόπο. Αποτελεί μύθο ότι η Ελλάδα είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης σε ένα ευρωπαϊκό τοπίο όπου ο Καλλικράτης είναι πραγματικότητα. Σε κάθε χώρα της ΕΕ διαφορετικός ταξικός συσχετισμός δύναμης, διαφορετικές προτεραιότητες σε διαφορετικές συγκυρίες, όρισαν τη διάρθρωση του τοπικού κράτους. Στη χώρα μας έρχεται να εφαρμοστεί σε ιδιαίτερα επιθετική μορφή ακριβώς λόγο του γεγονότος ότι οι αντιστάσεις που εμφανίζονται είναι μεγάλες και κατά συνέπεια χρειάζεται για τις δυνάμεις του κεφαλαίο ένας μηχανισμός προώθησης των συμφερόντων τους τοπικά, όπως χρειάζεται και κεντρικά.
Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση έχει ως προϋπόθεση την όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Οι επιπτώσεις αυτής της τομής θα είναι σοβαρές τόσο στην οικονομική όσο και στην κοινωνική οργάνωση της κοινωνίας. Ο όρος «αιρετή περιφέρεια» γίνεται στις σημερινές συνθήκες τόσο αντιδραστικός ώστε η αυτοσυγκέντρωση εξουσιών σε ένα εκλεγμένο όργανο να επιζητά τη συγκατάθεση των τοπικών οικονομιών στην καταστροφή τους. Συνέπεια όλης αυτής της οργανωτικής αναδιάρθρωσης θα είναι η καταστροφή όλης της παραπάνω μικρής και μεσαίας οικονομικής δραστηριότητας
Η παραπάνω διαπίστωση δεν επιτρέπει πλέον στις μικρές τοπικές κοινωνίες να δομούν την οικονομία τους με το δικό τους κάθε φορά τρόπο, αλλά θα δομούνται με βάση τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου ενάντια και στις απαιτήσεις των τοπικών κοινωνιών. Οι συνέπειες που θα προκύψουν από τις αλλαγές στην οικονομία αντανακλούνται και σε όλες τις δραστηριότητες της προηγούμενης κοινωνικής οργάνωσης. Διακηρυγμένος στόχος είναι και ο περαιτέρω «εκσυγχρονισμός» των ΟΤΑ και η λειτουργία τους με βάση τις προτεραιότητες της δημοσιονομικής προσαρμογής και του Προγράμματος Σταθερότητας. Σε αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλλει και η μείωση των Δημοτικών Επιχειρήσεων από 6000 σε 2000 με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ένταση των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων λειτουργίας, την ένταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας (που κυριαρχούν ήδη σε πολλές) κλπ. Αυτός ο «εκσυγχρονισμός» θα υλοποιηθεί και με την περαιτέρω αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους που σχεδιάζεται με την απόδοση των αρμοδιοτήτων κοινωνικής πολιτικής (παιδεία, υγεία, πολιτισμός πρόνοια, μεταφορές υποδομές κλπ.) από τις νομαρχίες ή το κεντρικό κράτος στους νέους δήμους και τις περιφέρειες. Οι νέοι δήμοι με μειωμένη χρηματοδότηση θα κληθούν να «εξορθολογίσουν» τις κοινωνικές δαπάνες περικόπτοντας τις «σπατάλες» και εισάγοντας ακόμα πιο έντονα τη λογική της ανταποδοτικότητας στις παροχές και της αυτοχρηματοδότησης και των ΣΔΙΤ στα αναγκαία έργα. Παράλληλα ο παραγωγικός πλούτος κάθε περιοχής θα βρεθεί με εντονότερο τρόπο στο στόχαστρο της κερδοσκοπίας. Για την κάλυψη των επιβαρυμένων οικονομικών που τώρα θα έχουν οι δήμοι, δεδομένο ότι δεν καθορίζεται πουθενά ο τρόπος χρηματοδότησης των νέων δήμων και περιφερειών, θα ασκηθεί πίεση για το περαιτέρω ξεπούλημα δημοτικής περιουσίας, αλλά και για την παραχώρησή της για εκμετάλλευση στον ιδιωτικό τομέα, με όλα τα καταστρεπτικά αποτελέσματα που έχει αυτή συνήθως.
Οι νέοι δήμοι και οι περιφέρειες για να εκπληρώσουν τις αυξημένες οικονομικές ανάγκες τους θα έχουν το δικαίωμα εξασφάλισης πόρων με διάφορους τρόπους (αύξηση φορολογίας, απεύθυνση – συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις, πώληση – εκμετάλευση περιουσίας. Αυτή η λειτουργία θα γίνεται με ανταποδοτικά – ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Στην εκπαίδευση, οι δήμοι (τώρα ή στο άμεσο μέλλον) μπορεί να κληθούν να διαμορφώνουν μέρος του αναλυτικού προγράμματος ή και μέρος των συμβάσεων των εκπαιδευτικών «αποκεντρώνοντας» αυτές τις διαδικασίες και διευκολύνοντας την υλοποίηση των αντιδραστικών τομών. Στην υγεία μπορεί να κληθούν να υλοποιήσουν το σχεδιασμό για τα πρωτοβάθμια κέντρα υγείας και τους γενικούς ιατρούς. Η ταξικότητα αυτών των τομών είναι έντονη. Κι αυτό τόσο στο αναδιανεμητικό-οικονομικό σκέλος (αφού όλα αυτά θα υλοποιηθούν με μειωμένη κρατική χρηματοδότηση και αναγκαστική προσφυγή σε ιδίους πόρους από αυξημένα δημοτικά  τέλη και μελλοντικά ίσως και δίδακτρα κλπ. με ό,τι αυτό συνεπάγεται για απόκλιση επιπέδου και ποιότητας κοινωνικών δαπανών μεταξύ φτωχότερων και πλουσιότερων δήμων) όσο και στο σκέλος του περιεχομένου των κοινωνικών παροχών. Τέλος, οι νέοι Δήμοι έχουν την αρμοδιότητα έργων σε μεγαλύτερο χωρικό εύρος και αυτό μπορεί να συντελέσει στην αναδιάρθρωση των τοπικών συνασπισμών εξουσίας και των τοπικών κατασκευαστικών κεφαλαιακών μερίδων. Κωδικά, η Περιφέρεια θα δίνει τα μεγάλα φιλέτα στους μεγαλοκατασκευαστές. Το ίδιο θα κάνουν και οι δήμοι με τα μικρότερα, (που μπορεί να είναι και μεγαλύτερα από τα σημερινά) αν τα τοπικά κεφάλαια δεν προλάβουν να αναδιαρθρωθούν
Κωδικοποιώντας τα πολιτικά αποτελέσματα που θα έχει ο Καλλικράτης, εκτός της περικοπής και της αναδιάρθρωσης των κοινωνικών δαπανών, πρέπει να ειπωθεί ότι η τομή αυτή θα εντείνει αποτελέσματα που ήδη επέφερε ο Καποδίστριας οξύνοντας τα προβλήματα των πιο απομακρυσμένων και υποβαθμισμένων περιοχών. Η περαιτέρω συνένωση των δήμων θα εντείνει την εγκατάλειψη της επαρχίας προς όφελος των αστικών κέντρων, αφού η ύπαρξη πολιτικής ενότητας με αρμοδιότητες λειτουργεί συγκροτητικά για τη ζωή στην ύπαιθρο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα θα αποτελέσει και ο νέος δήμος Ιωαννιτών. Σε αυτόν θα περιέχονται και χωριά, όπως η Κράψη ή το Ασβεστοχώρι, τα οποία θα έχουν δευτερεύοντα ρόλο στη διαχείριση των χρημάτων του δήμου. Οι χρηματοδοτήσεις θα πέφτουν μέσα στην πόλη και μοιραία όλα τα γύρω χωριά θα ερημώσουν.
Ταυτόχρονα, η μερική αποχώρηση του κεντρικού κράτους από το πεδίο της περιφερειακής πολιτικής θα οδηγήσει σε άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ αναπτυγμένων και υπανάπτυκτων περιφερειών εντείνοντας την ανισόμετρη περιφερειακή ανάπτυξη. Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι το σχέδιο Καλλικράτης, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο. Την όσο το δυνατό μεγαλύτερη επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα με στόχο την ενίσχυση του κεφαλαίου. Στα πλαίσια αυτής της επίθεσης η μεταρρύθμιση αυτή θα χρησιμοποιηθεί ώστε να απομακρυνθούν οι αντιδράσεις και για τον καλύτερο έλεγχο τους από την πλευρά του κράτους. Αποτελεί απαραίτητη τομή, ώστε να προχωρήσει η περικοπή των θέσεων του δημοσίου τομέα. Η μείωση των δήμων και των δημοτικών επιχειρήσεων από τη μία μειώνει άμεσα τους εργαζόμενους που χρειάζονται για τη λειτουργία των δήμων, από την άλλη, εξασφαλίζει και τη δομή εκείνη που θα βοηθήσει και στη μείωση ευρύτερου κομματιού των δημοσίων υπαλλήλων που είναι απαραίτητοι για την οργάνωση και λειτουργία του κράτους. Παράλληλα η έλλειψη επαρκών κονδυλίων για τη λειτουργία των υπηρεσιών των δήμων, ασκεί πίεση σε αυτούς για την εκχώρηση πολλών υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα.
Παράλληλα σαν εκλογικό σύστημα διατηρείται η ενισχυμένη αναλογική και λόγω της διεύρυνσης του εκλογικού σώματος η σύνθεση των οργάνων «προσαρμόζεται» με την αντίστοιχη της κεντρικής πολιτικής εκπροσώπησης, ενδυναμώνοντας τεχνητά την επιρροή των αστικών κομμάτων. Διατηρείται σε βάρος του δημοτικού συμβουλίου ο καθοριστικός χαρακτήρας της μη αντιπροσωπευτικής δημαρχιακής επιτροπής. Η λειτουργία του δήμου είναι και παραμένει αντιδημοκρατική και δημαρχοκεντρική. Ο τρόπος που λειτουργεί και αποφασίζει το δημοτικό συμβούλιο και πολύ περισσότερο τα νέα περιφερειακά συμβούλια, βρίσκεται μακριά από τον πολίτη.
Όλα τα παραπάνω δεν συνεπάγεται πως πρέπει να υπερασπιζόμαστε το παλαιό καθεστώς και σύστημα. Αντιλαμβανόμαστε μια νέα διοικητική μορφή της χώρας η οποία θα βρίσκεται στα χέρια των εργαζομένων. Ένα σύστημα το οποίο θα καταργεί το δημαρχιοκεντρικό μοντέλο λειτουργίας. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτή θα έχουν τα εργατικά και τα λαϊκά συμβούλια, όπου και θα παίρνονται οι αποφάσεις. Πυρήνας της λειτουργίας του συστήματος αυτού θα είναι οι τοπικές κοινότητες, που ήδη από τη μεταρρύθμιση του Καποδίστρια έχουν καταργηθεί.
Σε μια τέτοια λογική  κινούμαστε και υπό αυτό το πρίσμα παρεμβαίνουμε. Αντιλαμβανόμαστε τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών μέχρι τα μεγάλα έργα, αυτά που αφορούν την τελευταία γειτονιά μέχρι και αυτά που αφορούν την περιφέρεια συνολικά, εξίσου σημαντικά. Θεωρούμε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση αυτό το ρόλο έχει και γι’ αυτό παλεύουμε.
Συνοψίζοντας, γίνεται κατανοητό ότι διαλύονται πλέον όλες οι μέχρι τώρα διαμορφωμένες κοινωνικές σχέσεις. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχουμε την υποχρέωση όχι μόνο να απαντήσουμε στην οργανωτική αναδιάρθρωση του κράτους αλλά να καταθέσουμε στην κοινωνία τη νέα μορφή των κοινωνικών σχέσεων που προτείνουμε με πρώτη προτεραιότητα την παραγωγική επάρκεια των υλικών αγαθών της τοπικής μας κοινωνίας. Μη μας φαντάζει μακρινό μέλλον το αίσθημα ότι εμείς έχουμε την ευθύνη να απαιτήσουμε την οικονομία που θέλουμε με βάση τον πλούτο της περιοχής μας για να θρέψουμε την κοινωνία. Μη μας φαντάζει μακρινό το αίσθημα της ευθύνης της παραγωγικής ανασυγκρότησης της τοπικής μας οικονομίας έτσι ώστε και αυτάρκεια να έχουμε και περίσσευμα που θα μας επιτρέπει να το μεταφέρουμε και στην υγεία και στην παιδεία και στον πολιτισμό της τοπικής κοινωνίας. Όλα τα παραπάνω πρέπει να περικλείουν τη βασική ανάγκη ώστε η οικονομία μας να εξασφαλίζει ότι το παραγόμενο προϊόν θα μπορεί και το τελευταίο μέλος της κοινωνίας με την εργασία του να το απολαμβάνει.
Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια είμαστε αναγκασμένοι να δούμε και τη μορφή οργάνωσης βάση της οποίας θα διανέμεται αυτό το προϊόν. Μορφές που μέχρι τώρα το καπιταλιστικό κράτος έχει καταστρέψει και για μας αποτελούν μορφές οργάνωση της τοπικής οικονομίας που μπορούν να ανασυγκροτηθούν και με βάση την εμπειρία να αποτελέσουν μορφές οργάνωσης της οικονομίας μας όπως οι παραγωγικοί και καταναλωτικοί συνεταιρισμοί ελεύθερων παραγωγών.
Δημοτική Ριζοσπαστική Αριστερή ΣΥσπείρωση -
ΝΟμαρχιακή Ριζοσπαστική Αριστερή ΣΥσπείρωση
Μάης 2010

Πολιτικές εκτιμήσεις για τον Καλλικράτη.

1. Πολιτική ουσία της μεταρρύθμισης: Πρόκειται για μια τομή στην οργανωτική και διοικητική απορρύθμιση ενός σάπιου αναξιόπιστου και διαχυμένου κράτους που οι ίδιες οι ανάγκες της καπιταλιστικής Ελληνικής οικονομίας επιβάλλουν. Η συγκεντροποίηση των αρμοδιοτήτων αφορά μια οικονομία παρακμάζουσα διαχυμένη σε ένα κομπογιαννίτικο περιφερειακό καπιταλισμό διαχυμένο σε μεσαία στρώματα που ο ρόλος τους πλέον έπαψε να παίζει ρόλο στην ανάπτυξη της οικονομίας. Η  ουσία της τωρινής διοικητικής μεταρρύθμισης μπορεί να κωδικοποιηθεί ως εξής: περαιτέρω πολιτική-θεσμική θωράκιση του κράτους απέναντι στο λαϊκό παράγοντα, περικοπή κοινωνικών δαπανών στην προσπάθεια αποδόμησης του κοινωνικού κράτους και της «δημοσιονομικής προσαρμογής» και ένταση των ανταποδοτικών-ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στη λειτουργία των ΟΤΑ για τον «εκσυγχρονισμό» της τοπικής αυτοδιοίκησης ώστε να επιτελέσει καλύτερα το ρόλο της στη διαδικασία της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Ο Καλλικράτης δε μπορεί να ειδωθεί σα μια μεμονωμένη μεταρρύθμιση, αλλά είναι σημαντικό να συνδέεται με το πρόγραμμα σταθερότητας, στο οποίο και εμπεριέχεται. Αποτελεί την πολιτική οργάνωση του κράτους με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να εξυπηρετηθούν με καλύτερο τρόπο οι στόχοι του οικονομικού προγράμματος που περιγράφεται στο πρόγραμμα σταθερότητας από τη μία, και η ισχυροποίηση του κράτους, με την απομάκρυνση των αντιδράσεων από τα κέντρα λήψης αποφάσεων από την άλλη. 

2. Η αιρετή περιφέρεια: Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση έχει ως προϋπόθεση την όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Οι επιπτώσεις αυτής της τομής θα είναι σοβαρές τόσο στην οικονομική όσο και στην κοινωνική οργάνωση της κοινωνίας. Ο όρος αιρετή περιφέρεια γίνεται στις σημερινές συνθήκες τόσο αντιδραστικός ώστε η αυτοσυγκέντρωση εξουσιών σε ένα εκλεγμένο όργανο να επιζητά τη συγκατάθεση των τοπικών οικονομιών στην καταστροφή τους. Συνέπεια όλης αυτής της οργανωτικής αναδιάρθρωσης θα είναι η καταστροφή όλης της παραπάνω κομπογιαννίτικης μικρής και μεσαίας οικονομικής δραστηριότητας. Αποτέλεσμα και η καταστροφή αυτού του κοινωνικού ιστού που μέχρι τώρα υπήρχε.

3. Οι νέοι Δήμοι: Η παραπάνω διαπίστωση δεν επιτρέπει πλέον στις μικρές τοπικές κοινωνίες να δομούν την οικονομία τους με το δικό τους κάθε φορά τρόπο, αλλά θα δομούνται με βάση τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου ενάντια και στις απαιτήσεις των τοπικών κοινωνιών. Οι συνέπειες που θα προκύψουν από τις αλλαγές στην οικονομία αντανακλούνται και σε όλες τις δραστηριότητες της προηγούμενης κοινωνικής οργάνωσης.  Διακηρυγμένος στόχος είναι και ο περαιτέρω «εκσυγχρονισμός» των ΟΤΑ και η λειτουργία τους με βάση τις προτεραιότητες της δημοσιονομικής προσαρμογής και του Προγράμματος Σταθερότητας. Σε αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλλει και η μείωση των Δημοτικών Επιχειρήσεων από 6000 σε 2000 με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ένταση των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων λειτουργίας, την ένταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας (που κυριαρχούν ήδη σε πολλές) κλπ. Αυτός ο «εκσυγχρονισμός» θα υλοποιηθεί και με την περαιτέρω αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους που σχεδιάζεται με την απόδοση των αρμοδιοτήτων κοινωνικής πολιτικής (σχολεία, νηπιαγωγεία, δημόσια υγεία, πολιτισμός κλπ.) από τις νομαρχίες ή το κεντρικό κράτος στους νέους δήμους. Οι νέοι δήμοι με μειωμένη χρηματοδότηση θα κληθούν να «εξορθολογίσουν» τις κοινωνικές δαπάνες περικόπτοντας τις «σπατάλες» και εισάγοντας ακόμα πιο έντονα τη λογική της ανταποδοτικότητας στις παροχές και της αυτοχρηματοδότησης και των ΣΔΙΤ στα αναγκαία έργα (σχολικά κτίρια, κέντρα νεότητας κλπ.). Παράλληλα ο παραγωγικός πλούτος κάθε περιοχής θα βρεθεί με εντονότερο τρόπο στο στόχαστρο της κερδοσκοπίας. Για την κάλυψη των επιβαρυμένων οικονομικών που τώρα θα έχουν οι δήμοι, θα ασκηθεί πίεση για το περαιτέρω ξεπούλημα δημοτικής περιουσίας, αλλά και για την παραχώρησή της για εκμετάλλευση στον ιδιωτικό τομέα, με όλα τα καταστρεπτικά αποτελέσματα που έχει αυτή συνήθως. Στην εκπαίδευση, οι δήμοι (τώρα ή στο άμεσο μέλλον) μπορεί να κληθούν να διαμορφώνουν μέρος του αναλυτικού προγράμματος ή και μέρος των συμβάσεων των εκπαιδευτικών «αποκεντρώνοντας» αυτές τις διαδικασίες και διευκολύνοντας την υλοποίηση των αντιδραστικών τομών. Στην υγεία, μπορεί να κληθούν να υλοποιήσουν το σχεδιασμό για τα πρωτοβάθμια κέντρα υγείας και τους γενικούς ιατρούς. Η ταξικότητα αυτών των τομών είναι έντονη. Κι αυτό τόσο στο αναδιανεμητικό-οικονομικό σκέλος (αφού όλα αυτά θα υλοποιηθούν με μειωμένη κρατική χρηματοδότηση και αναγκαστική προσφυγή σε ίδιους πόρους από αυξημένα δημοτικά  τέλη και μελλοντικά ίσως και δίδακτρα κλπ. με ό,τι αυτό συνεπάγεται για απόκλιση επιπέδου και ποιότητας κοινωνικών δαπανών μεταξύ φτωχότερων και πλουσιότερων δήμων) όσο και στο σκέλος του περιεχομένου των κοινωνικών παροχών. Τέλος, οι νέοι Δήμοι έχουν την αρμοδιότητα έργων σε μεγαλύτερο χωρικό εύρος και αυτό μπορεί να συντελέσει στην αναδιάρθρωση των τοπικών συνασπισμών εξουσίας και των τοπικών κατασκευαστικών κεφαλαικών μερίδων. Κωδικά, η Περιφέρεια θα δίνει τα μεγάλα φιλέτα στους μεγαλοκατασκευαστές. Το ίδιο θα κάνουν και οι δήμοι με τα μικρότερα (που μπορεί να είναι και μεγαλύτερα από τα σημερινά) αν τα τοπικά κεφάλαια δεν προλάβουν να αναδιαρθρωθούν

4. Πολιτικά αποτελέσματα στη ζωή της επαρχίας: Κωδικοποιώντας τα πολιτικά αποτελέσματα που θα έχει ο Καλλικράτης, εκτός της περικοπής και της αναδιάρθρωσης των κοινωνικών δαπανών, πρέπει να ειπωθεί ότι η τομή αυτή θα εντείνει αποτελέσματα που ήδη επέφερε ο Καποδίστριας οξύνοντας τα προβλήματα των πιο απομακρυσμένων και υποβαθμισμένων περιοχών. Η περαιτέρω συνένωση των δήμων θα εντείνει την εγκατάλειψη της επαρχίας προς όφελος των αστικών κέντρων, αφού η ύπαρξη πολιτικής ενότητας με αρμοδιότητες λειτουργεί συγκροτητικά για τη ζωή στην ύπαιθρο. Ταυτόχρονα, η μερική αποχώρηση του κεντρικού κράτους από το πεδίο της περιφερειακής πολιτικής θα οδηγήσει σε άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ αναπτυγμένων και υπανάπτυκτων περιφερειών εντείνοντας την ανισόμετρη περιφερειακή ανάπτυξη.

Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι το σχέδιο Καποδίστριας, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο. Την όσο το δυνατό μεγαλύτερη επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα με στόχο την ενίσχυση του κεφαλαίου. Στα πλαίσια αυτής της επίθεσης η μεταρρύθμιση αυτή θα χρησιμοποιηθεί ώστε να απομακρυνθούν οι αντιδράσεις και για τον καλύτερο έλεγχο τους από την πλευρά του κράτους. Αποτελεί απαραίτητη τομή, ώστε να προχωρήσει η περικοπή των θέσεων του δημοσίου τομέα. Η μείωση των δήμων και των δημοτικών επιχειρήσεων από τη μία μειώνει άμεσα τους εργαζόμενους που χρειάζονται για τη λειτουργία των δήμων, από την άλλη, εξασφαλίζει και τη δομή εκείνη που θα βοηθήσει και στη μείωση ευρύτερου κομματιού των δημοσίων υπαλλήλων που είναι απαραίτητοι για την οργάνωση και λειτουργία του κράτους. Παράλληλα η έλλειψη επαρκών κονδυλίων για τη λειτουργία των υπηρεσιών των δήμων, ασκεί πίεση σε αυτούς για την εκχώρηση πολλών υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα.

Όλα τα παραπάνω δεν συνεπάγεται πως πρέπει να υπερασπιζόμαστε το παλαιό καθεστώς και σύστημα. Σε σπάνιες περιπτώσεις αν και πολλές φορές με έντονα αντιφατικό τρόπο η τοπική αυτοδιοίκηση υπήρξε λαϊκή.  Αντιλαμβανόμαστε μια νέα διοικητική μορφή της χώρας η οποία θα βρίσκεται στα χέρια των εργαζομένων. Ένα σύστημα το οποίο θα καταργεί το δημαρχιοκεντρικό μοντέλο λειτουργίας. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτή θα έχουν τα εργατικά και τα λαϊκά συμβούλια, όπου και θα παίρνονται οι αποφάσεις. Ένα τοπικό παραγωγικό μοντέλο το οποίο θα συναρθρώνεται με παραγωγικούς συνεταιρισμούς.

Από τη δική μας πλευρά είναι ξεκάθαρο πως υπερασπιζόμαστε τις όποιες επαναστατικές και πολύμορφα ανατρεπτικές παραδόσεις που έδωσαν δύναμη και εξουσία στο λαό και στους εργαζόμενους. Όπως, π.χ. η τοπική λαϊκή αυτοδιοίκηση στην Ελεύθερη Ελλάδα την περίοδο της κατοχής. Ή η παράδοση των δημοτικών συμβουλίων στη Γαλλική Επανάσταση και στην κομμούνα του Παρισιού. Ή τα Σοβιέτ τα πρώτα χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης και οι κομμούνες στη Μαοϊκή Κίνα. Φυσικά όλα στα εν λόγω ιστορικά παραδείγματα δε λειτούργησαν τέλεια, έτσι και αλλιώς κάθε επαναστατική διαδικασία παραμένει μια αντιφατική διαδικασία. Εξυπηρέτησαν όμως, ένα βασικό στόχο: Ανέδειξαν τη δυνατότητα και την αναγκαιότητα όλη η εξουσία να περάσει στις γενικές λαϊκές και εργατικές συνελεύσεις.

Ενώ με κάποιο σκεπτικισμό, αλλά και με μια αισιόδοξη αγωνιστική διάθεση μπορούμε να δούμε τα πειράματα λαϊκής συμμετοχής στην Λατινική και κεντρική Αμερική, που μεταμορφώνεται σε κοινωνικό εργαστήρι για το σοσιαλισμό στον 21ο αιώνα: Ζαπατίστας, Κομμούνα στην Οαχάκα, Βενεζουέλα και Βολιβία μπορούν να μετατραπούν σε πηγή έμπνευσης για ένα άλλο δρόμο που ο λαός θα είναι αφέντης στον τόπο του.

Συνοψίζοντας, γίνεται κατανοητό ότι διαλύονται πλέον όλες οι μέχρι τώρα διαμορφωμένες κοινωνικές σχέσεις. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχουμε την υποχρέωση όχι μόνο να απαντήσουμε στην οργανωτική αναδιάρθρωση του κράτους αλλά να καταθέσουμε στην κοινωνία τη νέα μορφή των κοινωνικών σχέσεων που προτείνουμε με πρώτη προτεραιότητα την παραγωγική επάρκεια των υλικών αγαθών της τοπικής μας κοινωνίας. Μη μας φαντάζει μακρινό μέλλον το αίσθημα ότι εμείς έχουμε την ευθύνη να απαιτήσουμε την οικονομία που θέλουμε με βάση τον πλούτο της περιοχής μας για να θρέψουμε την κοινωνία. Μη μας φαντάζει μακρινό το αίσθημα της ευθύνης της παραγωγικής ανασυγκρότησης της τοπικής μας οικονομίας έτσι ώστε και αυτάρκεια να έχουμε και περίσσευμα που θα μας επιτρέπει να το μεταφέρουμε και στην υγεία και στην παιδεία και στον πολιτισμό της τοπικής κοινωνίας. Όλα τα παραπάνω πρέπει να περικλείουν τη βασική ανάγκη ώστε η οικονομία μας να εξασφαλίζει ότι το παραγόμενο προϊόν θα μπορεί και το τελευταίο μέλος της κοινωνίας με την εργασία του να το απολαμβάνει.

Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια είμαστε αναγκασμένοι να δούμε και τη μορφή οργάνωσης βάση της οποίας θα διανέμεται αυτό το προϊόν. Μορφές που μέχρι τώρα το καπιταλιστικό κράτος έχει καταστρέψει και για μας αποτελούν μορφές οργάνωση της τοπικής οικονομίας μπορούν να ανασυγκροτηθούν και με βάση την εμπειρία να αποτελέσουν μορφές οργάνωσης της οικονομίας μας όπως οι παραγωγικοί και καταναλωτικοί συνεταιρισμοί ελεύθερων παραγωγών.

Δημοτική Ριζοσπαστική Αριστερή ΣΥσπείρωση
ΝΟμαρχιακή Ριζοσπαστική Αριστερή ΣΥσπείρωση

Μάης 2010

Πέμπτη, Ιουνίου 03, 2010

ΤΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ

Η παγκόσμια κοινή γνώμη συγκλονισμένη από το νέο αποτρόπαιο έγκλημα της ισραηλινής κτηνωδίας ανησυχεί, οργίζεται και κινητοποιείται.
Οι αδίσταχτοι επαγγελματίες δολοφόνοι σκοτώνουν βάση σχεδίου, αθώους πολίτες αγωνιστές που το μόνο τους φταίξιμο είναι να  επιμένουν να παραμένουν Άνθρωποι σε μια εποχή που οι κοινωνίες αποκοινωνικοποιούνται και απανθρωπίζονται.
Οι βάρβαροι κρίνουν ένοχους τους ενεργούς πολίτες, επειδή ευαίσθητοι στον ανθρώπινο πόνο αγωνίζονται για τις πανανθρώπινες αξίες της ελευθερίας, της  δημοκρατίας και της ειρήνης.
Οι δολοφόνοι χρεώνουν στους εθελοντές της αποστολής την “κατηγορία” πως τόλμησαν να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια για να απαλύνουν τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων της λωρίδας της Γάζας, που απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, ζουν αγκαλιά  με τον θάνατο σε μια πατρίδα κατεστραμμένη και  λεηλατημένη από τις βάρβαρες επιδρομές των σιωνιστών.
Οι μανιακοί δολοφόνοι εκτέλεσαν απρόκλητα το απεχθές έγκλημα στα διεθνή χωρικά ύδατα, παραβιάζοντας κατάφορα το διεθνές δίκαιο και αγνοώντας προκλητικά την κατακραυγή της παγκόσμιας κοινής γνώμης.
Ο αποτρόπαιος  σφαγιασμός αθώων πολιτών αποτελεί απόδειξη κοινωνικοπολιτικής αδιεξόδου του σιωνισμού που φέρνει όλο και πιο κοντά το τέλος της φασιστικής, στρατοκρατικής παρέμβασής του στην περιοχή.
Η επιχείρηση τρομοκρατούμε σκοτώνοντας αποτελεί ένα προαναγγελμένο έγκλημα παρανοϊκών νεοναζί ηγετών, που η διεθνής κοινότητα οφείλει να τιμωρήσει απομονώνοντας πολιτικά το πειρατικό τρομοκράτος και οδηγώντας το Ισραήλ στο διεθνές δικαστήριο εγκληματιών πολέμου.
Διεθνείς οργανισμοί, κυβερνήσεις, τοπικές αρχές και γενικότεροι φορείς πρέπει να καταγγείλουν την πειρατική επιδρομή των δολοφονικών κομάντος. Οι εγκληματίες πρέπει να πληρώσουν ακριβά τα στυγερά εγκλήματα που διαρκώς ασκούν, κάτω από τα ένοχα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας.
 Η Ελληνική κυβέρνηση, αναλογιζόμενη τον κίνδυνο που εγκυμονεί για τους λαούς της περιοχής η πολεμοχαρής επιθετικότητα του Ισραήλ και σεβόμενη την απαίτηση του ελληνικού λαού και την παραδοσιακή Ελληνο-Παλαιστινιακή φίλια πρέπει να διακόψει άμεσα τις διακρατικές σχέσεις. Οφείλει  να προωθήσει με κάθε τρόπο και σε κάθε επίπεδο την απαίτηση για άμεσο απεγκλωβισμό των ελεύθερων πολιορκημένων της λωρίδας της Γάζας με το άνοιγμα όλων το συνόρων προς τον υπόλοιπο κόσμο.
Οι τοπικές αρχές της πόλης μας, που πρωτοστάτησαν στην συγκέντρωση της ανθρωπιστικής βοήθειας πρέπει να αναπτύξουν πρωτοβουλίες καταγγελίας και κατακραυγής του δολοφονικού μακελειού των ηρωικών αγωνιστών της διεθνούς ανθρωπιστικής αποστολής. Πρέπει να στηρίξουν έμπρακτα και αποφασιστικά τον δίκαιο αγώνα των κατοίκων της Γάζας για ελεύθερη, ανεξάρτητη και ειρηνική πατρίδα.
Εκφράζουμε την ελπίδα πως οι συμπατριώτες μας της Εβραϊκής κοινότητας Γιαννίνων, αυτή την φορά δεν θα σιωπήσουν και θα καταγγείλουν το απεχθές, προμελετημένο αιματοβαμμένο έγκλημα.
Η επιτροπή πρωτοβουλίας Γιαννίνων για την στήριξη των Παλαιστινίων της λωρίδας της Γάζας, δεσμεύεται  να αναπτύξει τον αγώνα για:
ØΤην άμεση απελευθέρωση όλων των ηρωικών αγωνιστών της ανθρωπιστικής αποστολής.
ØΤην επιστροφή της ανθρωπιστικής βοήθειας στους νόμιμους δικαιούχους
ØΤο άμεσο άνοιγμα των συνόρων της λωρίδας της Γάζας που χρόνια είναι αποκλεισμένα από τις ειδικές δυνάμεις  του Ισραήλ.
ØΤην παραδειγματική τιμωρία των υπεύθυνων του στυγερού σφαγιασμού επίλεκτων εκπροσώπων του διεθνούς αγωνιζόμενου προοδευτικού χώρου.
ØΝα διακοπούν οι διακρατικές σχέσεις της Ελλάδας με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. ØΝα οδηγηθεί σε διεθνές δικαστήριο εγκληματιών η ηγεσία της χώρας πειρατή που διαρκώς παρανομεί καταστρέφει και δολοφονεί.

Επιτροπή πρωτοβουλίας για Ελεύθερη και Ειρηνική Γάζα

Δελτίο τύπου της δημοτικής κίνησης «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ» για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές

Πραγματοποιήθηκε συνέλευση για τη νέα πρόταση της «διοικητικής μεταρρύθμισης» αλλά και την εκλογική παρέμβαση. Όσον αφορά το σχέδιο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ το οποίο αποτέλεσε το κύριο μέρος της συζήτησης εκφράστηκε η ριζική αντίθεση για τους παρακάτω λόγους:

1) Παρότι επικαλείται τον πολίτη και την εξυπηρέτηση των αναγκών του, είναι εμφανές από όλο το κείμενο ότι η κρατική παρέμβαση προσανατολίζεται σε ακόμα μεγαλύτερες διευκολύνσεις στην αναδιανομή του δημόσιου χρήματος και της δημόσιας περιουσίας υπέρ του κεφαλαίου. Στους σκοπούς τους δηλώνεται η «αμεσότερη διασύνδεση με τις επιχειρήσεις»(βλ. ΣΔΙΤ) και η διευκόλυνση στη διαχείριση των ΠΕΠ, του ΕΣΠΑ, του «ΕΛΛΑΔΑ» δηλαδή μεγάλων κονδυλίων (που είτε είναι κοινοτικοί είτε εθνικοί πόροι αποτελούν χρήματα των εργαζόμενων) είναι φανερό ότι ευνοεί τη μεγαλύτερη αυθαιρεσία και αδιαφάνεια στη διαπλοκή με το μεγάλο κεφάλαιο. Η ιδιωτικοποίηση των δήμων προ των πυλών.

2) Παρότι επικαλείται  την αποκέντρωση δημιουργούνται πιο ισχυροί μηχανισμοί κρατικής εξουσίας με τις  7 γενικές διοικήσεις, τις 13 περιφερειακές αυτοδιοικήσεις και τους 370 δήμους. Άρα ισχυροποίηση και μεγαλύτερος συγκεντρωτισμός και θωράκιση των δομών του κράτους με τις συνενώσεις των δήμων και το όλο πλαίσιο λειτουργίας και αρμοδιοτήτων για την εφαρμογή της κεντρικής πολιτικής, ταυτόχρονα με την μεγαλύτερη πρόσδεση του πολιτικού προσωπικού με μεγάλα πλέον επιχειρηματικά συμφέροντα(για αυτό άλλωστε υπάρχει αυτή η ονοματολογία εδώ και πολύ καιρό).

3) Παρότι επικαλείται τη διευκόλυνση του πολίτη, επιχειρείται η απαλλαγή του κεντρικού κράτους από την ευθύνη για παροχή δωρεάν υπηρεσιών υγείας, παιδείας, πρόνοιας, μεταφορών, υποδομών, κ.α.. Μεταβιβάζονται οι αρμοδιότητες στους δήμους και στις περιφέρειες οι οποίοι για να τις εκπληρώσουν θα έχουν το δικαίωμα εξασφάλισης πόρων με διάφορους τρόπους (απολύσεις, αύξηση φορολογίας, απεύθυνση-συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις, πώληση-εκμετάλλευση περιουσίας, κ.α.). Αυτή η λειτουργία θα γίνεται με ανταποδοτικά-ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

4) Στο όνομα της ανάληψης δημοσιονομικών ευθυνών από τους δήμους δηλώνεται ότι αυτοί πρέπει να έχουν «οικονομική αυτοτέλεια» και παρά την μεταφορά αρμοδιοτήτων δεν υπάρχουν δεσμεύσεις για χρηματοδότηση τους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Επιδιώκεται, όπως αναφέρεται και στο Πρόγραμμα Σταθερότητας, η νέα διάρθρωση «να εξυπηρετήσει τη δημοσιονομική ανάταξη», δηλαδή, το έλλειμμα του προϋπολογισμού να μεταφερθεί στους ΟΤΑ. Για αυτό δηλώνεται καθαρά ότι οι ΟΤΑ θα πρέπει να έχουν ίδιους επαρκείς οικονομικούς πόρους, σύνδεση με τον ΦΠΑ, άρα πιθανή αύξησή του, τον ΦΑΠ. Σαφές ότι θα έχουμε και νέα φορομπηξία μέσω των δήμων.

5) Παρότι επικαλείται τη δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών παραμένει μακριά από την ανάδειξη της θέλησης τους, του σεβασμού στις θέσεις τους και το να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη των συλλογικοτήτων τους. Αντί αυτού πλασάρεται η εικονική δημοκρατία των συμβουλίων διαβούλευσης με οργανώσεις εργοδοτών, μη κυβερνητικές οργανώσεις, κ.α.

6) Διατηρεί ως εκλογικό σύστημα την ενισχυμένη αναλογική. Διατηρείται σε βάρος του δημοτικού συμβουλίου ο καθοριστικός χαρακτήρας της μη αντιπροσωπευτικής δημαρχιακής επιτροπής. Η λειτουργία του Δήμου είναι και παραμένει αντιδημοκρατική και δημαρχοκεντρική. Ο τρόπος που λειτουργεί και αποφασίζει το Δημοτικό Συμβούλιο και πολύ περισσότερο τα νέα περιφερειακά συμβούλια,  βρίσκεται μακριά από τον πολίτη.

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-Ε.Ε-ΔΝΤ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΑΥΤΟ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ Ο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»

Για την Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Πρέβεζας οι όποιες αλλαγές στους θεσμούς του κράτους μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα θα μπορέσουν να επιβληθούν, με την πάλη των εργαζόμενων, για περιορισμό της κρατικής αυθαιρεσίας. Ως δημοτική κίνηση θα συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-Ε.Ε-ΔΝΤ, με μέτωπο ενάντια στους νέους Δήμους και τις Περιφέρειες τους, προβάλλοντας ένα αριστερό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης εξυπηρέτησης των αναγκών και των δικαιωμάτων μας για μια πραγματική αυτοδιοίκηση με κοινωνικό έλεγχο και με βάση τον παραγόμενο πλούτο που μας ανήκει, σε ένα περιβάλλον και μια κοινωνία που μας αξίζει.

Με αυτό το κριτήριο η δημοτική μας κίνηση αποφάσισε
 1) να στηρίξει όλες τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων ενάντια στη βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης και τη συναίνεση όλου του αντιδραστικού συνασπισμού εξουσίας.
2) να ενημερώνει για το αντιδραστικό περιεχόμενο του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ.
3) καλεί στη συγκρότηση πανηπειρωτικής περιφερειακής εκλογικής παρέμβασης ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Νομαρχιακής-Δημοτικής Ριζοσπαστικής Αριστερής Συσπείρωσης Ιωαννίνων.
4)  θα δώσει τη μάχη για την εκλογική παρέμβαση στο Δήμο Πρέβεζας.


Η συνέλευση της δημοτικής κίνησης
«ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ»

Αυτοοργάνωση: ελπίδα από τα κάτω


Επιτροπές κατοίκων, ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις, τοπικές πρωτοβουλίες, αυτόνομες κινήσεις ή συλλογικότητες, όπως θέλετε πείτε το αλλά έχετε μάτια και αυτιά ανοιχτά γιατί πλέον ξεπηδούν σαν τα μανιτάρια με κυρίαρχο το σύνθημα «να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας». Πολλές από αυτές δεν είναι καινούριες αλλά αναζωογονούνται και συνεχίζουν με νέα φόρα με καύσιμα την οργή ενάντια στα μέτρα, και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου που δεν «σκύβει το κεφάλι» όταν δια της βίας του επιβάλλεται το άδικο. Ο κόσμος τριγύρω στις γειτονιές αυτο – οργανώνεται, και ανακαλύπτει ξανά το «μαζί», την κοινωνική αλληλεγγύη, την ανταλλαγή.

Απόψε στις 7 οι κάτοικοι Θησείου – Πετραλώνων «πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικών απόψεων και κομματικών προτιμήσεων» καλούν σε λαϊκή συνέλευση στο Πάρκο Κορεατικής Αγοράς, (Περσεφόνης και Πειραιώς απέναντι από το Γκάζι). Όπως γράφουν στο κάλεσμά τους η συμμετοχή όλων μας σε διαδικασίες αυτοοργάνωσης και διεκδίκησης μιας εναλλακτικής, δίκαιης κοινωνικής λύσης αποτελεί την ελάχιστη πολιτική πράξη που μπορεί όντως να μας οδηγήσει μακριά από τα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα που μας φορτώνουν».

Τις προάλλες, η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας οργάνωσε έναν πολύ πετυχημένο ακτιβισμό σε σούπερ μάρκετ γερμανικής αλυσίδας προκαλώντας την αμηχανία της υπεύθυνης η οποία μέσα στον πανικό της κάλεσε την αστυνομία! Μια ομάδα περίπου 35 ατόμων γέμισε καρότσια του σούπερ μάρκετ με προϊόντα αλλά στο δρόμο προς το ταμείο τα παράτησε και αποχώρησε μαζικά δηλώνοντας ότι δεν έχει λεφτά να τα πληρώσει. «Άφησέ τα στο ταμείο» μέχρι να πέσουν οι τιμές είναι η πρότασή τους.

Η Πρωτοβουλία Πολιτών Καισαριανής το περασμένο Σαββατοκύριακο οργάνωσε διήμερο αλληλεγγύης και ανταλλαγής στην πλατεία της Καισαιρανής και στο Σκοπευτήριο με ανταλλακτικό χαριστικό παζάρι και άλλες δράσεις και συζητήσεις.

Τα παραπάνω ενδεικτικώς αναφέρονται, γιατί υπάρχουν δεκάδες τέτοιες πρωτοβουλίες (και θα’ ρθουν κια άλλες όταν τα πράγματα θα σφίξουν ακόμη περισσότερο) με σύμμαχο το ίντερνετ και τα μπλογκς που συμβάλλουν στην ενημέρωση και προβολή των δράσεων, χωρίς τα ... «έγκριτα» σχόλια του Μεγάλου Καναλιού.

Αν μη τι άλλο το ότι δεν κλεινόμαστε στα σπίτια μας περιμένοντας φοβισμένοι να μας συμβεί το μοιραίο και βγαίνουμε να επανακαταλάβουμε δημόσιο χώρο, λέξεις και έννοιες που είχαν χάσει το νόημά τους ή τις είχαν οικειοποιηθεί άλλοι, όλα αυτά δεν μπορεί παρά να είναι το «ουδέν κακόν αμιγές καλού» της υπόθεσης...

Και αν διαβάζουμε τα μηνύματα σωστά ο κόσμος με αυτό τον τρόπο μοιάζει να αντιδρά προκαταβολικά στον κίνδυνο ηθικής εξαχρείωσης που συνεπάγονται η φτώχεια και ο φόβος. Θα φτωχύνουμε ρε αλλά δεν θα φυγομαχήσουμε...