ΝΟΕΜΒΡΗΣ 73’. ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ, ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ...

Σε πείσμα όσων προφήτευαν το τέλος της ιστορίας, ενάντια στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών και σκεπάζοντας τις κραυγές των κάθε λογής απολογητών του συστήματος, ακούγεται το τραγούδι της μνήμης του Νοέμβρη, τα συνθήματα της λαϊκής εξέγερσης, η βουή των επερχόμενων σεισμών...

Η εξέγερση ενάντια στη Χούντα, τους ντόπιους θεράποντες και τους ιμπεριαλιστές πάτρωνές της, έφερε ξανά στο προσκήνιο τις πλατειές λαϊκές μάζες και τα αιτήματα τους:

ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ - ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ - ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ.

Το όραμα της ηττημένης, αλλά ποτέ προσκυνημένης γενιάς του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και της αδικαίωτης «χαμένης άνοιξης» των Ιουλιανών ήρθε ξανά στο προσκήνιο το Νοέμβρη του 73’. Το αίτημα της διεκδίκησης του κοινωνικού πλούτου από τους παραγωγούς του, του δικαιώματος των λαών να ορίζουν τις τύχες τους και -κάτι που γεμίζει με τρόμο τα επιτελεία των εκμεταλλευτών και τα δεκανίκια τους - της λαϊκής εξουσίας.

Η μνήμη του Νοέμβρη επανέρχεται ενοχλητικά ανυπότακτη κάθε χρόνο, μπολιάζεται με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας, αφήνοντας αμήχανους όσους ποντάρουν στην ιστορική λήθη για να διαιωνίζουν την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Γι’ αυτό κάθε χρόνο προσπαθούν να μετατρέψουν την Πορεία του Πολυτεχνείου σε κομματικό μνημόσυνο, αποστειρωμένη σχολική γιορτή ή θέατρο επιχειρήσεων με πρωταγωνιστές «αγανακτισμένους πολίτες» και «κουκουλοφόρους» μπροστά σε διψασμένες για επεισόδια κάμερες.

Οι εργαζόμενοι όμως και η νεολαία συνεχίζουν να αγωνίζονται χωρίς να κρύβουν τα πρόσωπά τους, γκρεμίζοντας τα τείχη της υποταγής, στέλνοντας μήνυμα αλληλεγγύης σε κάθε δίκαιο αγώνα πάνω από σύνορα και τοίχους φυλακών, ποδοπατώντας απαγορεύσεις και σπάζοντας την κρατική τρομοκρατία, κάνοντας το Νοέμβρη ιστορική ανορθογραφία, μοναδική στα χρονικά της πάλης των λαών.

Η εξέγερση του 73’ και οι μάχες που την ακολούθησαν, αν και αδικαίωτες, είναι ακόμη επικίνδυνες. Γιατί το κόκκινο νήμα της αντίστασης που τις διαπερνά, ξεδιπλώνεται στις πορείες των φοιτητών και τις απεργίες του σήμερα, δίνοντας ελπίδα στους απολυμένους, τους «απασχολήσιμους», τους μετανάστες, τους κολασμένους του σύγχρονου δουλεμπορίου. Και πάνω απ’ όλα, αναζητά να συναντηθεί με τους εξεγερμένους από τα οδοφράγματα της Ιντιφάντα μέχρι τα δάση της Τσιάπας και τα λευκά κελιά, συνδέεται με το όχι στο Ευρωσύνταγμα και την Ευρωσυνθήκη που βροντοφώναξαν οι λαοί της Ευρώπης, φτάνοντας ως τους νικητές επαναστάτες στις βουνοκορφές του Νεπάλ και δείχνοντας πως οι μαζικοί και ανυποχώρητοι λαϊκοί αγώνες, μπορούν να είναι νικηφόροι.

Η εξέγερση δεν τελειώνει δεν εξαργυρώνεται, δε δυσφημείται... üΑντιστέκεται στην επίθεση του κεφαλαίου στο σάρωμα των λαϊκών κατακτήσεων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ü Απαντά Αγωνιστικά στην προσπάθεια να φορτώσουν στο λαό τα βάρη της κρίσης ü Ζει στους νικηφόρους αγώνες του σήμερα ü Αναζητά την Αριστερή Αντικαπιταλιστική Προοπτική Δ.Ρ.Α.ΣΥ. - ΝΟ.Ρ.Α.ΣΥ.