ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΔΩΔΩΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ

Έξι μήνες πέρασαν από το ξεπούλημα της κρατικό-συνεταιριστικής γαλακτοβιομηχανίας της ΔΩΔΩΝΗΣ στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Οι εξελίξεις στο εργοστάσιο δικαιώνουν απόλυτα τους αγωνιζόμενους κτηνοτρόφους και όσους άλλους πάλεψαν για να αποτραπεί αυτό το έγκλημα. Για να εξηγούμαστε: μπορεί το κεφάλαιο που έχει το πλειοψηφικό πακέτο της ΔΩΔΩΝΗΣ να είναι κεφάλαιο - φάντασμα, όμως οι προθέσεις του έχουν γίνει ξεκάθαρες.

Η νέα διοίκηση κατάργησε την εκκαθάριση για τους κτηνοτρόφους, παρ’ όλο που αυτή αφορούσε την προηγούμενη γαλακτοκομική περίοδο. Οι πληρωμές του γάλακτος αργούν παραδειγματικά - φτάνει τέλος Απρίλη κι έχει πληρωθεί μόλις το 25% του Φλεβάρη, συνεπώς οι κτηνοτρόφοι είναι μέσα ήδη δύο μήνες. Παράλληλα η διοίκηση της ΔΩΔΩΝΗΣ αρνείται να πληρώσει τις προκαταβολές, λες και τα ζώα βγάζουν γάλα απ’ τον αέρα τη στιγμή που το κόστος παραγωγής αυξάνεται. Κι ακόμα είμαστε στην αρχή…

Στο ζήτημα των εργαζόμενων τώρα από που πού να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε. Από τις απολύσεις δίχως υπαιτιότητα, 4 μέχρι τα τώρα μόνιμων εργαζόμενων, το ότι έδωσαν υπεργολαβία την διανομή στον Ασλάνη με τα φορτηγά της ΔΩΔΩΝΗΣ, που σημαίνει κόψιμο δεκάδων θέσεων εργασίας από τους εποχιακούς ή από την σκέψη να γίνει το ίδιο με το χημείο, το κυλικείο..κτλ;;; Άρα περαιτέρω μείωση προσωπικού…

Ενώ η αντεργατική πολιτική της τροϊκανής χούντας που κατήργησε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, έδωσε την ευκαιρία να μειώσουν τους μισθούς κατά 15% στους αορίστου χρόνου, με την υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης εργασίας. Ας σημειωθεί δε πως η μείωση στις νέες συμβάσεις αορίστου χρόνου και στις νέες συμβάσεις ορισμένου χρόνου είναι κατά πολύ μεγαλύτερες. Επίσης να σημειωθεί πως η νέα διοίκηση για την υπογραφή της επιχειρησιακής σύμβασης απαίτησε- εκβιαστικά- την ομόφωνη απόφαση της συνέλευσης των εργαζόμενων, διαφορετικά οι μισθοί θα πέφτανε στα 700 €

Και δεν πρόλαβαν να δώσουν τα χέρια αφεντικά και εργαζόμενοι για αυτή την άθλια επιχειρησιακή σύμβαση, που προέβλεπε την ενσωμάτωση όλων των απολαβών στο μισθό, και η νέα διοίκηση- επί της ουσίας- την αναιρεί με το κόψιμο των οδοιπορικών.

Και δυστυχώς το μέλλον για τους εργαζόμενους διαγράφεται σκοτεινό και οι εργαζόμενοι ζουν σε μια τραγική ανασφάλεια…..

Μπροστά στην κατάσταση αυτή που απειλεί την ίδια την επιβίωση των κτηνοτρόφων και των εργαζόμενων το Περιφερειακό Συμβούλιο πρέπει να παρέμβει άμεσα. Είχαμε προειδοποιήσει τον κ. Περιφερειάρχη που πριν έξι μήνες έσπευδε να καλωσορίσει τους «επενδυτές» ότι σκάβει το λάκκο της κτηνοτροφίας στην Ήπειρο. Χειρότερο όμως απ’ το να κάνει κανείς λάθος, είναι να επιμένει σ’ αυτό. Γι αυτό ζητάμε από το Περιφερειακό Συμβούλιο:

α) να βγάλει άμεσα ψήφισμα που θα απαιτεί να πληρώνονται οι κτηνοτρόφοι στην ώρα τους και να ισχύσει το προηγούμενο καθεστώς με την εκκαθάριση και τις προκαταβολές. Που θα καταδικάζει τις απολύσεις τις μειώσεις μισθών και την τρομοκρατία της εργοδοσίας και θα απαιτεί την επαναπρόσληψη των απολυμένων.

β) να μπει μπροστάρης σε έναν αγώνα που θα έχει σαν στόχο η ΔΩΔΩΝΗ να οδηγηθεί στα χέρια των κτηνοτρόφων και των εργαζόμενων και να λειτουργεί με κρατική στήριξη κάτω από κοινωνικό έλεγχο.

γ) να συγκροτήσει επιτροπή με επικεφαλής τον κ. Περιφερειάρχη, στην οποία θα συμμετέχουν αιρετοί άρχοντες της περιοχής και εκπρόσωποι των κτηνοτρόφων και που θα έχει σαν στόχο να πιέσει στη βάση των παραπάνω και να συναντηθεί με τους αρμόδιους Υπουργούς και τον Πρωθυπουργό. Δεν είναι μόνο ανάγκη να πιέσουμε για να βρεθεί λύση - θα πρέπει άμεσα να ενημερωθούμε και για τους πραγματικούς όρους και τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη σύμβαση πώλησης.

Μιλήσαμε για τα προβλήματα των κτηνοτρόφων σε σχέση με τη ΔΩΔΩΝΗ. Η κατάσταση στους υπόλοιπους κλάδους της πρωτογενούς παραγωγής ωστόσο είναι η ίδια και χειρότερη. Η διάλυση των πρωτοβάθμιων συνεταιρισμών και η απουσία παρέμβασης στα κηπευτικά μειώνει δραστικά τα εισοδήματα των καλλιεργητών. Η χρεοκοπία της Ε.Α.Σ. στην Πρέβεζα με το υποτιθέμενο σχέδιο διάσωσης που είναι κομμένο στα μέτρα των τραπεζών και των μεγαλοπιστωτών πλήττουν τους ελαιοπαραγωγούς, την καλλιέργεια καλαμποκιού και άλλων προϊόντων. Η χρεοκοπία του Πτηνοτροφικού Συνεταιρισμού της Άρτας, τα αισθητά πλέον προβλήματα στην Πίνδο και σε όλες τις συνεταιριστικές οργανώσεις και το κλείσιμο της ΣΒΕΚΗ και της ΖΩΔΩ τίποτε καλό δεν προμηνύουν.

Οι αγρότες συνθλίβονται ανάμεσα στις μυλόπετρες της νέας ΚΑΠ και της Ε.Ε. από τη μία και της Μνημονιακής συγκυβέρνησης από την άλλη:

Το αγροτικό εισόδημα μειώνεται λόγω της υψηλής τιμής του πετρελαίου και των απανωτών αυξήσεων του ηλεκτρικού ρεύματος και των γεωργικών εφοδίων. Την ίδια στιγμή η μείωση της επιστροφής του Φ.Π.Α. από το 11% στο 6%, η διπλή ληστεία από τα καρτέλ των μεγαλέμπορων και των μεσαζόντων, οι αθρόες εισαγωγές ομοειδών προϊόντων, οι νέοι φόροι και τα χαράτσια συμπιέζουν το αγροτικό εισόδημα.

Οι αλλαγές στο αγροτικό θεσμικό πλαίσιο με τη διάλυση των συνεταιρισμών με το νόμο Σκανδαλίδη, το ξεπούλημα της ΑΤΕ, τη μείωση των πενιχρών συντάξεων του ΟΓΑ, ωθούν τους μικρούς και μεσαίους παραγωγούς στην καταστροφή. Πουλάν φύκια για μεταξωτές κορδέλες στους άνεργους των πόλεων για επιστροφή στην ύπαιθρο πριμοδοτώντας - συχνά με τις πλάτες της ηγεσίας των «Ενώσεων Νέων Αγροτών» - το μοντέλο του «αγρότη» καπιταλιστή επιχειρηματία, που πλουτίζει από τον ιδρώτα ή ακόμα και από το αίμα των αγρεργατών, όπως είδαμε να γίνεται στη Μανωλάδα της Ηλείας.

Μπροστά λοιπόν σε όλα αυτά, ρωτάμε το Περιφερειακό Συμβούλιο και τον κάθε σύμβουλο χωριστά: Θέλουμε πρωτογενή παραγωγή που να δίνει δουλειά και ψωμί στην Ήπειρο ή θέλουμε να διαδραματίσουμε ρόλο θεατή η ακόμη χειρότερα διαχειριστή της καταστροφής που συντελείται στον τόπο μας;

Σας καλούμε λοιπόν να παλέψουμε μαζί με τους αγωνιζόμενους γεωργούς και κτηνοτρόφους της περιοχής μας για:

1. Κατώτερες εγγυημένες τιμές σε όλα τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να εξασφαλίζουν βιώσιμο εισόδημα.
2. Ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής με αφορολόγητο πετρέλαιο, φτηνά καλλιεργητικά μέσα - εφόδια - ζωοτροφές χωρίς ΦΠΑ, άτοκα δάνεια σε φτωχούς αγρότες, κρατική υποστήριξη της αγροτικής παραγωγής, με βασικά έργα υποδομής, πολλαπλασιαστικό υλικό, γεωπόνους, κτηνιάτρους και άλλους επιστήμονες και τεχνικούς.
3. Κατάργηση των χαρατσιών και της φορολόγησης των χωραφιών, αφορολόγητο αγροτικό οικογενειακό εισόδημα.
4. Ουσιαστική αύξηση των αγροτικών συντάξεων που βρίσκονται σε εξευτελιστικό επίπεδο. Χορήγησή τους στα 60 χρόνια για τους αγρότες και στα 55 χρόνια πείνας για τις αγρότισσες.
5. Πλήρη ιατρική περίθαλψη και ασφάλιση των φτωχών γεωργών και κτηνοτρόφων από τον ΟΓΑ. Κάλυψη της παραγωγής τους από τον ΕΛΓΑ, άμεση αποζημίωση των πληγέντων από καταστροφές.
6. Πλήρη ισοτιμία οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων στους εργάτες γης, μόνιμους και εποχιακούς, έλληνες και μετανάστες. Όχι στην ξενοφοβία το ρατσισμό και τον φασισμό.
7. Άμεση απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση της μεγάλης αγροτικής ιδιοκτησίας, (εκκλησιαστικής, μοναστηριακής, ιδιωτικής) και παραχώρησή της για ομαδική - συνεταιριστική παραγωγή.
8. Ανατροπή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της Ε.Ε. Κατάργηση των επιδοτήσεων σε βιομηχάνους και μεγαλοαγρότες και χορήγησή τους μόνο σε φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους για ομαδική - συνεταιριστική παραγωγή.
9. Να αποδοθούν ποινικές ευθύνες σε όλους τους αγροτοπατέρες που κατέστρεψαν του συνεταιρισμούς με τη συνενοχή της Ε.Ε., των κυβερνήσεων και των τοπικών μηχανισμών εξουσίας. Να επιστραφούν όλα τα κλεμμένα.
10. Συγκρότηση δημοκρατικών πρωτοβάθμιών παραγωγικών συνεταιρισμών στα χέρια των άμεσων παραγωγών και των εργαζόμενων σ’ αυτούς. Μεταβίβαση σε αυτούς των συνεταιριστικών επιχειρήσεων (ΔΩΔΩΝΗ, ΕΛΒΙΖ, ΣΕΚΑΠ κ.λ.π.) και λειτουργία τους με κρατική στήριξη κάτω από κοινωνικό έλεγχο

Μόνο έτσι μπορούν να διαμορφωθούν οι όροι παραμονής και ανθρώπινης ζωής στην ύπαιθρο, να ξαναζωντανέψουν τα χωριά μας και να εξασφαλιστεί η παραγωγή φτηνών και ποιοτικών τροφίμων για το λαό που εν μέσω κρίσης βρίσκεται αντιμέτωπος με το φάσμα της πείνας.

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην Ήπειρο