Δευτέρα, Μαρτίου 14, 2011

Παρέμβαση στην ημερίδα των ΑμεΑ για το Καλλικράτη


Αλήθεια τι μπορεί να πει κανείς για τα ΑμεΑ σε μια εποχή μεγάλων δυνατοτήτων και μικρών προσδοκιών;  Σε μια βαθιά οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική κρίση που εύκολα μετατρέπει τους αδύνατους, τις αδύνατες κοινωνικές κατηγορίες, σε θύματα προκαταλήψεων, κοινωνικών και οικονομικών αποκλεισμών, όπως γίνεται με τα ΑμεΑ που εδώ και ενάμιση μήνα σχεδόν τους έχει καταργηθεί η δωρεάν μετακίνηση στα αστικά; Με το Δήμο και την περιφέρεια να σιωπά, αφήνοντας τα ΑμεΑ έρμαια του εκβιαστικού παιχνιδιού του ΚΤΕΛ και της αναλγησίας της κυβερνητικής μηχανής. Με το «βοήθεια στο σπίτι» αντί να ενισχύεται οικονομικά και σε ανθρώπινο υλικό να υποχρηματοδοτείται, περικόπτοντας το εύρος των παρεμβάσεων του.    
Δεν αμφισβητούμε τις καλές προθέσεις κανενός, ούτε την φιλανθρωπική του διάθεση. Μόνο που όπως γνωρίζεται και σεις δεν είναι θέμα καλών προθέσεων και διαθέσεων, πόσο μάλλον μιας φιλανθρωπικής στάσης. Είναι θέμα καθαρά και ξεκάθαρα πολιτικό και επί της ουσίας ταξικό. Είναι θέμα με ποιον συντάσσεσαι και ποιος έχεις απέναντι σου. Γιατί κακά τα ψέματα σε μια βαθιά άδικη και ταξική κοινωνία, όπως αυτή που ζούμε  δεν είναι όλοι με όλους. Κάποιοι κερδίζουν από αυτήν την κατάσταση και κάποιοι πληρώνουν τα βερεσέδια και τα γλέντια.   
Από την δική μας πλευρά αμφισβητούμε το πόσο ο Καλλικράτης και οι δομές του επιτρέπουν μια ουσιαστική παρέμβαση του κόσμου της εργασίας και των αδυνατών κοινωνικών ομάδων προς όφελος των αναγκών και των δικαιωμάτων τους. Θεωρούμε πως φτιάχτηκε για το αντίθετο, πως φτιάχτηκε για να αποκλείσει τους αδύνατους και τους εργαζόμενους.  Και αυτό δεν έχει να κάνει με τα όργανα και τους θεσμούς του αλλά με την ουσία και την πολιτική του κατεύθυνση που ενισχύει το κεφάλαιο. Σε αυτή την βαθιά κρίση αν δεν υπήρχε ο Καλλικράτης θα έπρεπε να είχε εφευρεθεί
 Πόσο άραγε αυτοί οι  Καλικρατικοί θεσμοί θα βοηθήσουν η υγειά η παιδεία, η κοινωνική πρόνοια, η επαγγελματική αποκατάσταση, η φροντίδα των αδύνατων, η αξιοπρεπής διαβίωση των ΑμεΑ να είναι δημόσια αγαθά και όχι εμπορεύματα στα χέρια κυβερνητικών, μη κυβερνητικών και κερδοσκοπικών οργανώσεων;
Πόσο θα βοηθήσουν οι εργαζόμενοι στην Μέριμνα και στις άλλες δομές στήριξης και ενίσχυσης των ΑμεΑ και των ψυχικά ασθενών να πληρώνονται για τα υπηρεσίες τους, να είναι μόνιμοι εργαζόμενοι και ευχαριστημένοι από τις δουλεία τους. Γιατί όλοι καταλαβαίνουμε πως  μόνο αν οι εργαζόμενοι είναι ευχαριστημένοι από τις δουλείες τους θα βοηθήσουν ουσιαστικά τα ΑμεΑ και τους ψυχικά ασθενείς.
   
Για μας είναι στο χέρι των εργαζόμενων και των οργανώσεων των ΑμεΑ και των οικογενειών τους να διεκδικήσουν δομές πραγματικής και ουσιαστικής στήριξης. Δομές επαγγελματικής εκπαίδευσης και αποκατάστασης. Ουσιαστική πρόσβαση σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης που θα οδηγεί  σε άμεση επαγγελματική αποκατάσταση.
Οι εκπαιδευτικοί ΑμεΑ να βρουν άμεσα μόνιμη δουλειά ως εκπαιδευτικοί, ανεξάρτητου προϋπηρεσίας. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι ΑμεΑ, καθώς και αυτοί που είναι σε ειδικά προγράμματα 3 συν ένα χρόνια.
 Να πληρωθούν και να μονιμοποιηθούν οι εργαζόμενοι στις δομές υποστήριξης. Να αυξηθούν και  να γενικευτούν τα κοινωνικά επιδόματα σε ΑμεΑ για να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς.
 Δημόσια προγράμματα που θα βοηθούν τα ΑμεΑ στο βαθμό που μπορούν να ζουν ανεξάρτητα και αυτόνομα.  Να μην πληρώνουν καθόλου ΔΕΗ, ΟΤΕ, νερό και να τους πληρώνεται το ενοίκιο. Καθώς και να τους δίνεται η δυνατότητα να απασχολούν κοινωνικό βοηθό στο βαθμό που τον χρειάζονται και για όσο τον χρειάζονται.
Κάποια είναι υπο κατάκτηση και κάποια είναι υπο διεκδίκηση. Αν οι όποιοι θεσμοί του Καλλικράτη μπορούν και σε πιο βαθμό να μετατραπούν σε πεδία αγώνα, ας μην μείνουν ανεκμετάλλευτοι από τους φορείς των ΑμεΑ. 
Ταυτόχρονα και παράλληλα υπάρχουν οι κοινωνικοί αγώνες μαζί και με όλους τους εργαζόμενους. Ενάντια στην κυβέρνηση, την τρόικα και το ΔΝΤ που καταργεί αντι αυξάνει τα κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα Είναι στο δικό μας χέρι να αλλάξουμε την ροή των πραγμάτων.
Στην κατεύθυνση μιας κοινωνίας όπου θα ισχύει από τον «καθένα με τις δυνατότητες του στο καθένα με τις ανάγκες του». Μια κοινωνίας όπου η διαφορετικότητα μας, η ειδική του ανάγκη θα κάνει πιο πλούσια την κοινωνία.
      
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην Ήπειρο

Δεν υπάρχουν σχόλια: