Ας μη λιγοστέψει η ανάσα μας…

Ø            Το τελευταίο διάστημα, μακριά από την Καβάλα, αλλά σιμά όσον αφορά τον αντίκτυπο για τους αγροτοκτηνοτρόφους και το συνεταιριστικό κίνημα, ίσως για όλους μας εν’ τέλει, μια σύγκρουση βρίσκεται σε εξέλιξη στην κονίστρα της ΔΩΔΩΝΗΣ. Μιας μικρής γαλακτοβιομηχανίας σε σχέση με τους μεγάλους ομίλους (τους μάθαμε καλύτερα εξαιτίας του καρτέλ), αλλά με ισχυρό brand name, πιστοποιημένα προϊόντα και φανατικές αγορές (το μυστήριο της αλληλεγγύης γαρ, που κουβαλάνε οι Ηπειρώτες). Η αιτία είναι πως σε μια περίοδο ραγδαίας μείωσης του κτηνοτροφικού δυναμικού από 14 χιλιάδες σε μόλις 6.000 περίπου, καταβάλλεται προσπάθεια η ΑΤΕ και τα στελέχη της - στην πραγματικότητα η κυβέρνηση - να την ιδιωτικοποιήσει, σπάζοντας τα κοινωνικά-συνεταιριστικά χαρακτηριστικά της, που χρόνια τώρα στήριζαν την αγροτιά. Ας σημειωθεί, πως έχει πανελλαδικά τις καλύτερες τιμές στο αιγοπρόβειο κι αγελαδινόγάλα, απέδιδε την εκκαθάριση στην ώρα της, οι συμβάσεις των μόνιμων εργαζομένων είναι εξωπραγματικά υψηλές για τα δεδομένα της χώρας μας κι αποτελεί την αντίθετη αναφορά στην ερειπωμένη ΑΓΝΟ στον Εύοσμο ή στη Μενεμένη.

Ø            Σήμερα όμως κάτι άλλαξε. Έρχεται γάλα κρυφά από το Βόλο…!!! Εύλογο ερώτημα είναι το που βρήκε τόσους κτηνοτρόφους η περιοχή και πως αντέχουν με τόσο μικρές τιμές όταν το κοστολόγιο έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Η εκκαθάριση καθυστερεί, οι τιμές αμφισβητούνται κι ακριβοπληρωμένα στελέχη μιλούν για ιδιωτικοποίηση, που επιβάλλει το μνημόνιο (ωραίο επιχείρημα, που θα το ακούμε συχνά από δω και πέρα).

Ø            Τη νύχτα σαράντα νέοι άντρες κλείσανε την πύλη του εργοστασίου με ελκυστήρες κι αγροτικά μηχανήματα και περίμεναν το «αόρατο βυτιοφόρο», από τον Βόλο, το οποίο μάλλον στην Κατάρα έβαλε όπισθεν. Στόχος ήταν να αποκαλυφθεί η προέλευση του φορτίου, αλλά να ειδωθεί και μια άλλη ξέχωρη μορφή διεκδίκησης, αφού στο σχέδιο περιλαμβανόταν να μοιραστεί δωρεάν το γάλα στους κατοίκους της πόλης κι όχι να χυθεί. Τους πονάει τους κτηνοτρόφους όταν χύνουν το γάλα τους. Δεν έχει καθόλου πλάκα εκείνη η στιγμή.

Ø            Το βυτιοφόρο λοιπόν μπορεί να μην ήρθε, έκανε την άφιξή του όμως ο υπουργός Κ.Σκανδαλίδης για να εγκαινιάσει ένα προεκλογικό γραφείο στην Άρτα και μια συνέντευξη στα Γιάννενα. Η ανθρώπινη παρουσία στο εργοστάσιο, που στο μεταξύ αυγάτισε, ζήτησε από τον υπουργό συνάντηση, μα απόκριση δεν πήρε. Τι θράσος που είχαν… Όταν όμως δεν πάει ο Μωάμεθ, συνήθως κάτι γίνεται, στα βουνά. Ξεκίνησε μια ανθρώπινη φάλαγγα από κτηνοτρόφους από το εργοστάσιο προς το αεροδρόμιο, δύο χιλιόμετρα απόσταση για να υπάρξει καθυστέρηση στην πτήση, αυτή τη φορά όχι εξαιτίας της ομίχλης, αλλά της λαϊκής απαίτησης, ο υπουργός να μιλήσει μαζί τους και να δώσει εξηγήσεις για το μέλλον της γαλακτοβιομηχανίας. Τα κανάλια στο μεταξύ, είχαν φύγει από ώρα. Ξαφνικά στην αρχή της πορείας, μπήκε εμπόδιο ένα περιπολικό, αλλά τίποτα δεν σταματούσε μια απόφαση που είχε παρθεί από τους κάτω. Φαίνεται πως όταν λείψουν οι φωτισμένες πρωτοπορίες και τα πολιτικά γραφεία, δε χάνεται η  δυνατότητα της αυτοοργάνωσης, η αποφασιστικότητα της σύγκρουσης όταν έχεις το δίκιο με το μέρος σου, ούτε η ευρηματικότητα της πατέντας.

Ø            Η συνέχεια δεν έχει τόση σημασία, όσο η γνώση πως τα εμπόδια υπάρχουν για να μας σταματούν ή να τα προσπερνάμε. Παρατήρησε άμα σου τύχει, πως αν σε σταματήσουν, λιγοστεύει η ανάσα σου… μα αν τα περάσεις…

Για την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην Ήπειρο
ΖΩΗΣ ΓΑΛΑΤΑΣ