Μα τι δημοκρατία έχουμε τέλος πάντων; Δημοκρατία για λίγους και εκλεκτούς ή δημοκρατία που επιτρέπει ουσιαστικά στα πλήθη των εργαζόμενων και των πολιτών να αποφασίσουν για τα ζητήματα που τους αφορούν; Δημοκρατία των αστικών καθεστωτικών κομμάτων και συνδυασμών που μετατρέπουν σε εμπόρευμα και θέαμα την πολιτική και σε θεατές τους πολίτες ή δημοκρατία που επιτρέπει την εις βάθος αποκάλυψη των καπιταλιστικών εγκλημάτων και την απρόσκοπτη έκφραση των ανατρεπτικών αριστερών δυνάμεων που αγωνίζονται να μετατραπούν οι εργαζόμενοι από αντικείμενα εκμετάλλευσης σε υποκείμενα κοινωνικής αλλαγής και χειραφέτησης;
Αν πάρουμε υπόψιν τις αντιδημοκρατικές διατάξεις του «Καλλικράτη» η δημοκρατία αυτή η κουτσουρεμένη κοινοβουλευτική δημοκρατία μετατρέπεται σε ένα άδειο πουκάμισο, σε μια καλυμμένη κοινοβουλευτική ολιγαρχία των πλουσίων, των τραπεζών, των Μεντιοκρατών, των κομματικών- οικονομικών παραμάγαζων που εκβιάζουν και εξαγοράζουν απροκάλυπτα.
Όχι πως πριν είχαμε μια ιδεατή δημοκρατία- κάτι τέτοιο άλλωστε δεν θα μπορούσε να συμβεί στα πλαίσια του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής-αλλά πλέον οι εξελίξεις ρίχνουν το μανδύα δημοκρατίας από το καπιταλιστικό σύστημα.
Τα παράβολα 50 € για το Δήμο και 150€ για την περιφέρεια είναι απαγορευτικό ποσό για κάθε εργαζόμενο και άνεργο, νέα και νέο που επιθυμεί να συμμετάσχει στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, πόσο μάλλον για οργανώσεις και συλλογικότητες που έρχονται σε σύγκρουση με την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων και δεν λαμβάνουν χρηματοδότηση από το κρατικό κορβανά και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Την ίδια στιγμή που δεν υπάρχει ατέλεια χάρτου και στο όνομα της διαφάνειας πρέπει να «χαφιεδίζεται» ο κάθε εργαζόμενος που θέλει να ενισχύσει οικονομικά τις συλλογικότητες που συγκρούονται με την πολιτική των αφεντικών, του μνημονίου, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου. Σε μια στιγμή που θύματα εκβιασμών πέφτουν καθημερινά ακόμη και υποψήφιοι αυτών των συλλογικοτήτων.
Απ την άλλη πλευρά βέβαια το σύστημα συνεχίζει να ενισχύει τόσο τα κόμματα του, όσο και την αριστερά που βρίσκεται εντός των πλαισίων του, σε μια εποχή που βαρύς έχει πέσει ο φορολογικός πέλεκυς στον Ελληνικό λαό. Σε μια εποχή που η τρόικα- το ΔΝΤ- η ΕΕ ζητάει και άλλα από τον λαό και τους εργάτες για να τα δώσει στους τραπεζίτες και στα αφεντικά.
Ούτε 1, ούτε 2 αλλά 11, 5 εκατομμύρια ευρώ ήταν η αύξηση της κρατικής επιχορήγησης για φέτος σε ΠΑΣΟΚ –ΝΔ –ΚΚΕ –ΣΥΡΙΖΑ –ΛΑΟΣ -Οικολόγοι Πράσινοι, αυξάνοντας το συνολικό ποσό σε 48,8 εκατομμύρια ευρώ. Ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε τις έκτακτες χρηματοδοτήσεις π,χ για κοινοβουλευτικές και ευρωκοινοβουλευτικές εκλογές 17, 9 εκ € για το 2009.
Φυσικά σύμφωνα και με την εκλογική τους δύναμη η πλειοψηφία της χρηματοδότησης πηγαίνει στα δυο μεγάλα καθεστωτικά κόμματα δίχως όμως αυτό να αλλάζει η ουσία του ζητήματος. Αντίθετα μετατρέπει σε κρατικοδίαιτα τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς που θέλουμε, δεν θέλουμε διαμορφώνει ως ένα σημείο και αντίστοιχη συνείδηση.
Η κρατική οικονομική ενίσχυση δεν εμποδίζει τις έμμεσες ή άμεσες χορηγίες από το κεφάλαιο και τις τράπεζες. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει στην ΑΤΕ 96, 8 εκ €, στην ΜΑΡΦΙΝ 10 εκ. Η ΝΔ 105 εκ € στην ΑΤΕ, στην Τράπεζα Πειραιώς 15 εκ €. Το ΚΚΕ στην Εθνική Τράπεζα 4,4 εκ €, ο ΣΥΡΙΖΑ στην ίδια τράπεζα 6 εκ € και οι οικολόγοι Πράσινοι 800000 €. Μήπως αυτό δεν είναι ένα στοιχείο που δημιουργεί όρους εξάρτησης, όρους υποταγής των κοινοβουλευτικών κομμάτων στο τραπεζικό κεφάλαιο;
Είναι αναγκαιότητα, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης που ο λαός τραβάει τα πάνδημα από την πολιτική του κεφαλαίου και των κομμάτων να κοπούν οι κρατικές ενισχύσεις στα κοινοβουλευτικά κόμματα. Την ίδια στιγμή όμως είναι εξίσου αναγκαίο για την ποιότητα της δημοκρατίας μας να δημιουργηθούν πραγματικοί όροι μια ουσιαστικής συμμετοχής όλων των πολιτών και των συλλογικοτήτων στην εκλογική και όχι μόνο διαδικασία. Έξαλλου δημοκρατία δεν είναι να ψηφίζεις κάθε 4 χρόνια ή και κάθε μέρα, δημοκρατία είναι κάθε μέρα, κάθε στιγμή να εξασκείς το δικαίωμα του άμεσου έλεγχου των πεπραγμένων και να αποφασίζεις άμεσα για τα κοινά.
Λόγου χάρη για μια ισότιμη συμμέτοχη στην εκλογική διαδικασία είναι αναγκαίο να καταργηθεί το παράβολο, να υπάρχει και στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές ατέλεια χάρτου. Να υπάρχει μια πραγματικά ισότιμη και δωρεάν προβολή από όλα τα ΜΜΕ(κρατικά-ιδιωτικά) των αντιπροσώπων και των συνδυασμών. Να υπάρχει μια δωρεάν παραχώρηση σε πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες δημοτικών- δημοσίων χώρων και κτηρίων για την δημιουργία γραφείων, στεκιών και εκλογικών κέντρων. Να ανοίξουν συζητήσεις στους τόπους εργασίας, στις γειτονιές και στους συλλόγους και όχι απλώς επισκέψεις υποψηφίων, με τους ίδιους τους πολίτες να διαμορφώνουν την ατζέντα των εκλογών
Κατά αυτόν τον τρόπο ο πολιτικός αγώνας και οι εκλογές θα γίνουν πιο φτηνές για το λαό και ταυτόχρονα θα αποκτήσουν πιο ουσιαστικό, άμεσο και περιεκτικό δημοκρατικό χαρακτήρα. Φυσικά η δημοκρατία αρχίζει από τους τόπους δουλειάς, από το σπάσιμο της εργοδοτικής τρομοκρατίας, από την συγκρότηση μορφών οικονομικής δημοκρατίας και αυτό θέλει ένα δυνατό, ρωμαλέο και νικηφόρο εργατικό- λαϊκό κίνημα, θέλει ανατροπή της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων, θέλει αλλαγή του συστήματος.
Ιωάννινα 28/9/10
ΔΡΑΣΥ-ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην Ήπειρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου